Τρίτη 30 Ιανουαρίου 2018

Οι τρείς Ιεράρχες και ο αθλητισμός

frttioan.blogspot.gr
Γιορτή των τριών Ιεραρχών (30 Ιανουαρίου)
Δεν αγνόησαν τον αθλητισμό οι Τρεις Ιεράρχες . Αντίθετα, αναφέρθηκαν πολλές φορές, στο λόγο τους και στα γραπτά τους, στους αθλητικούς αγώνες. Δειγματολογικά θα μνημονεύσουμε τις απόψεις τους.
Ο Μέγας  Βασίλειος
1.- Λυπήθηκε , όταν σε καιρό δοκιμασίας για την Επισκοπή της Καππαδοκίας, εξ’ αιτίας των μέτρων που έλαβε ο φιλαρειανός αυτοκράτορας Ουάλης, κλείστηκαν συν τοις άλλοις και τα Γυμναστήρια και δεν αθλούνταν πλεόν οι αθλητές. Κι έγραψε στο Μαρτινιανό σχετικά για το γεγονός :
«Δεν μας αφήνει η αγωνία για τη ζωή ούτε να σκεφτούμε τις κλειστές Σχολές της Γυμναστικής, δηλαδή των αθλητικών ασκήσεων.» «Γυμνάσια κεκλεισμένα…..ούκ εά ημάς ουδέν λογίζεσθαι η περί του ζην αγωνία».
2.- Με αθλητή παρομοιάζει και τον αφιερωμένο πιστό: «Είσαι αθλητής κι εργάτης Χριστού, που συμφώνησες να αθλήσεις ως τη δύση της ζωής σου.» «Αθλητής ει και εργάτης του Χριστού , όλην  την ημέρα αθλήσαι συνθέμενος».
3.- Ιδιαίτερα εκτιμούσε στους αθλητές την εγκράτεια , δηλαδή τη θεληματική αποχή τους από υπερβολική κι απολαυστική τροφή χάρη της άθλησης. «Δεν διαλέγουν , γράφει, οι αθλητές ως διατροφή ό,τι τους αρέσει στη γεύση και δεν τρώγουν όλη την ποσότητα  που ορέγονται. Αλλά όση κι όποια ορίζουν οι γυμναστές-προπονητές τους». «Δίαιταν ου την ηδίστην , αλλά την παρά των γυμναστών αιρούμενοι».
4.- Προσθέτει όμως ότι χρειάζεται οι αθλητές να συνδέουν οπωσδήποτε την εγκράτεια με σωματική γύμναση, για να κερδίσουν τη νίκη. «Εν τοις γυμναστικοίς οι αθλητικαί τροφαί μετά των καταλλήλων γυμνασίων.
O ‘Αγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος
Προέβη σε συστάσεις ως προς τον τρόπο διεξαγωγής των αγώνων. «Να τελούνται, προέτρεπε , χωρίς οι αθλητές να παραβαίνουν τους νόμους της άθλησης. Ευσυνείδητα και τίμια,» όχι «έξω των νενομισμένων». «Αλλά πειθαρχώντας στους κανονισμούς των αγωνισμάτων, σύμφωνα με τους ισχύοντες κανόνες των Αγώνων» « κατά τους κειμένους όρους της αγωνίας».
Ο Ιερός Χρυσόστομος
Ασύγκριτος είναι στην παρομοίωση του πιστού με το δρομέα στο στάδιο. Για να τον εμπνεύσει σε πνευματικό αγώνα έντονο και ανεπηρέαστο και υπερνικώντα τα εμπόδια και ασταμάτητο. Με μόνο πόθο και στόχο τη νίκη. Και μέχρι τέλους αγώνα . Κι όλο και περισσότερο « καλόν αγώνα».
«Όποιος τρέχει δε βλέπει εντελώς κανένα, είτε περνάει μέσα από λιβάδια, είτε μέσα από τόπους ξερούς. Ο δρομέας δε βλέπει προς τους θεατές, αλλά προς τα βραβείο. Είτε υπάρχουν πλούσιοι ή φτωχοί, είτε τον περιπαίζει κάποιος ή τον επαινεί ή τον βρίζει ή τον λιθοβολεί ή του κλέβει το σπίτι, είτε δει τα παιδιά του ή τη γυναίκα του ή ο,τιδήποτε άλλο πουθενά δεν προσέχει. Αλλά σ΄ένα πράγμα μόνο αφοσιώνεται, στο τρέξιμο και στο να λάβει το βραβείο. Ο δρομέας  πουθενά δε σταματάει , γιατί αν αδρανήσει έστω και για λίγο έχασε τα πάντα. Ο δρομέας όχι μόνο δεν ελαττώνει την προσπάθεια του πλησιάζοντας στο τέλος, αλλά τότε μάλιστα αναπτύσσει περίσσεια ταχύτητα.»
«Δρόμου χρεία και δρόμου σφοδρού. Ο τρέχων ουδένα των απάντων ορά, κάν διά λειμώνων, κάν δι’ αυχμηρών τόπων διαβαίνη, ο τρέχων ου προς τους θεατάς ορά, αλλά προς το βραβείον, καν πλούσιοι, καν πένητες ώσι, κάν σκώπτη τις, κάν επαινή, κάν υβρίζη, κάν λίθοις βάλλη ,κάν την οικίαν διαρπάζη , κάν παίδας ίδη, κάν γυναίκα, κάν οτιούν, ουδαμώς επιστρέφεται, αλλ’ ενός γίνεται μόνον, του τρέχειν, του λαβείν το βραβείον. Ο τρέχων ουδαμού ίσταται , επεί κάν μικρόν ραθυμήση, το παν απώλεσεν. Ο τρέχων ου μόνον ουδέν υφαιρεί προ του τέλους, αλλά και τότε μάλιστα επιτείνει τον δρόμον».
Είναι φανερό ότι οι Τρεις Ιεράρχες μίλησαν με εκτίμηση για τον κανονισμό των αθλητικών αγώνων και το γνήσιο πνεύμα τους . Εκείνο το ανώτερο ωραίο πνεύμα του Αθλητισμού, πού΄χε στην αρχαιότητα επιβληθεί στους Πανέλληνες, όντας ανήξερους ακόμα τότε για τον άλλου είδους αγώνα και το άλλο στεφάνι. Τον «καλόν αγώνα», που μας καλεί ο αληθινός Θεός στο στάδιο των αρετών, για να γίνουμε «ολόκληροι και τέλειοι» άνθρωποι, «εν μηδενί λειπόμενοι».
ΠΕΛΕΥΘΕΡΟΣ
Ιανουάριος 2003
ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΟΝ  ΤΩΝ ΤΡΙΩΝ ΙΕΡΑΡΧΩΝ
« Τους τρεις μεγίστους φωστήρας της Τρισηλίου Θεότητος, τους την οικουμένην ακτίσι δογμάτων θείων πυρσεύσαντας, τους μελιρρύτους ποταμούς της σοφίας, τους την κτίσιν πάσαν θεογνωσίας νάμασι καταρδεύσαντας¨ Βασίλειον τον Μέγαν και τον Θεολόγον Γρηγόριον , συν τω κλεινώ Ιωάννη τω την γλώτταν χρυσορρήμονι. Πάντες οι των λόγων αυτών ερασταί, συνελθόντες ύμνοις τιμήσωμεν¨αυτοί γαρ τη Τριάδι, υπέρ ημών αεί πρεσβεύουσιν.»
http://frttioan.blogspot.gr/2017/01/blog-post_30.html   (30 Ιαν 2018   175)   (30 Ιαν 2022   39)

     ΣχετικάΆρθρα





Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.