Κυριακή (ΚΘ΄ Κυριακῆς: Κολασ. γ΄ 4-11)

www.osotir.org

Ἡ ἐλπίδα μας

 « Ὅταν ὁ Χριστὸς φανερωθῇ, ἡ ζωὴ ἡμῶν, τότε καὶ ὑμεῖς σὺν αὐτῷ φανερωθήσεσθε ἐν δόξῃ»

Ὁ ἄνθρωπος ἔχει ἀνάγκη ἀπὸ ἐλπίδα, ἀπὸ ὅραμα – αὐτὸ δίνει νόημα στὴ ζωή του, τὸν κινεῖ σὲ δράση. Ἄνθρωπος χωρὶς ἐλπίδα εἶναι οὐσιαστικὰ νεκρός… Ἐμεῖς οἱ Χριστιανοὶ ἔχουμε ἐλπίδα – τὴν ἀκούσαμε στὸ σημερινὸ ἀποστολικὸ Ἀνάγνωσμα: Ὅταν ὁ Χριστὸς ποὺ εἶναι ἡ ζωή μας φανερωθεῖ, τότε καὶ ἐσεῖς θὰ φανερωθεῖτε μαζί Του δοξασμένοι, γράφει ὁ ἀπόστολος Παῦλος στοὺς Χριστιανοὺς τῶν Κολασσῶν.

Ἂς προσπαθήσουμε σήμερα νὰ μελετήσουμε τὴν ἐλπίδα ποὺ ἔχουμε ὡς πιστοί, καὶ πῶς θὰ ἀξιωθοῦμε νὰ τὴν ἀποκτήσουμε.

1.      Θ᾿ ἀντανακλοῦμε τὴ δόξα τοῦ Χριστοῦ

Σύμφωνα μὲ τὸ χωρίο μας οἱ ἀγωνιζόμενοι πιστοὶ ἀναμένουν μὲ πόθο τὴ φανέρωση τοῦ Χριστοῦ, δηλαδὴ τὴν Δευτέρα Παρουσία Του. Τὴ δοξασμένη αὐτὴ ἔλευσή Του θὰ τὴν ἀντιληφθοῦν ὅλοι συγχρόνως οἱ ἄνθρωποι ποὺ θὰ ζοῦν ἐκείνη τὴν ἐποχή· θὰ εἶναι φανερὴ ὅπως, κατὰ κάποιον τρόπο, ἡ ἀστραπὴ φαίνεται ἀπὸ τὴν Ἀνατολὴ μέχρι τὴ Δύση – ἔτσι τὴν προανήγγειλε ὁ ἴδιος ὁ Κύριος (βλ. Ματθ. κδ´ [24] 27).

Τότε, συνεχίζει ὁ ἀπόστολος Παῦλος, θὰ φανερωθεῖτε κι ἐσεῖς μαζί Του δοξασμένοι. «Τότε οἱ δίκαιοι ἐκλάμψουσιν ὡς ὁ ἥλιος ἐν τῇ βασιλείᾳ τοῦ πατρὸς αὐτῶν», διαβεβαίωσε ὁ Κύριος (Ματθ. ιγ´ [13] 43). Τότε οἱ Ἅγιοι, ἀλλὰ καὶ οἱ λυτρωμένοι πιστοὶ θὰ λάμπουν σὰν τὸν ἥλιο στὴ Βασιλεία τοῦ ἐπουρανίου Πατρός τους. Αὐτὴ εἶναι ἡ ἐλπίδα μας: νὰ δοξασθοῦμε μαζὶ μὲ τὸν Χριστό· συνδεδεμένοι μαζί Του νὰ λυτρωθοῦμε ὁριστικὰ ἀπὸ τὴν ἁμαρτία καὶ τὴ φθορά. Ἐκεῖ, στὴ Βασιλεία τῶν Οὐρανῶν, δὲν θὰ ὑπάρχουν πλέον πειρασμοὶ καὶ θλίψεις, πόνος καὶ θάνατος, ἀλλὰ ἀφθαρσία, ἀθανασία, αἰώνια εὐτυχία καὶ δόξα!

Ἐκεῖ θὰ εἴμαστε μαζὶ μὲ τὸν Χριστό, θὰ ἀπολαμβάνουμε τὸ κάλλος καὶ τὴ δόξα Του καὶ θὰ συμμετέχουμε σ᾿ αὐτά. Ἡ ὕπαρξή μας στοὺς ἀτελεύτητους αἰῶνες θὰ πλουτίζει ἀπὸ τὸ φῶς τοῦ Χριστοῦ, ἀπὸ τὴν ἁγιότητα καὶ τὶς χάριτές Του, καὶ αὐτὸ τὸ φῶς θὰ ἐκπέμπει! Θ᾿ ἀντανακλοῦμε τὴ δόξα Του. Θὰ γίνουμε ὅμοιοι μ᾿ Ἐκεῖνον, ὅσο εἶναι δυνατόν!

Πραγματικὰ μεγαλειώδης προοπτική. Πῶς ὅμως θὰ ἀξιωθοῦμε νὰ τὴν κατέχουμε;

2.      Νὰ συνδεθοῦμε μὲ τὸν Χριστὸ ἀπὸ τὴν παρούσα ζωὴ

Ἡ ἐλπίδα αὐτὴ θὰ γίνει πραγματικότητα καὶ γιὰ μᾶς, ἐὰν συνδεθοῦμε μὲ τὸν Κύριο Ἰησοῦ ἀπὸ αὐτὴ τὴ ζωή. Γράφει σχετικὰ ὁ ἅγιος Νικόλαος Καβάσιλας: «Ἡ ἐν Χριστῷ ζωὴ ἀρχίζει στὴν παρούσα ζωή, ἀλλὰ φθάνει στὴν τελείωσή της στὴν μέλλουσα»(*).

Ἡ ἐν Χριστῷ ζωὴ λοιπὸν ξεκινᾶ ἀπὸ αὐτὴ τὴ ζωή· ξεκινᾶ μὲ τὸ ἅγιο Βάπτισμα. Τότε συνδεόμαστε μὲ τὸν Κύριο, τότε γινόμαστε μέλη τοῦ σώματός Του, τῆς Ἐκκλησίας Του, παιδιὰ τοῦ Θεοῦ, ὑποψήφιοι κληρονόμοι τῆς Βασιλείας Του. Ἀλλὰ δὲν ἀρκεῖ μόνο αὐτό. Ἀπαιτεῖται καὶ ἀνάλογη ζωή, ἰσόβιος ἀγώνας.

Τὸ σημερινὸ ἀποστολικὸ Ἀνάγνωσμα ὁρίζει πῶς πρέπει νὰ ζήσουμε, ὥστε νὰ τύχουμε τῆς δωρεᾶς ποὺ ἐλπίζουμε: Νὰ νεκρώσουμε, νὰ ἀπαρνηθοῦμε ὅ,τι μᾶς συνδέει μὲ αὐτὸν τὸν κόσμο, ὅ,τι μᾶς κρατάει κολλημένους στὴ γῆ καὶ μᾶς καθιστᾶ ἀνάξιους τοῦ Οὐρανοῦ: τὰ πάθη τῆς ἁμαρτίας, τὴ σαρκικότητα καὶ κάθε κακὴ ἐπιθυμία, τὴν πλεονεξία, τὴν ὀργή, τὴν αἰσχρολογία, τὸ ψέμα· γενικὰ νὰ βγάλουμε σὰν ἄλλο φθαρμένο ροῦχο τὸν κακὸ ἑαυτό μας, καὶ νὰ ἐνδυθοῦμε τὸν καινούργιο, τὸν στολισμένο μὲ κάθε ἀρετή.

Ἡ χριστιανικὴ ζωὴ εἶναι ὁ εὐλογημένος ἀγώνας νὰ διώξουμε ἀπὸ τὴν καρδιά μας τὸ σκοτάδι τῆς ποικίλης ἁμαρτίας καὶ νὰ τὴν πλουτίζουμε μὲ τὸ φῶς τοῦ Χριστοῦ. Αὐτὸ ἀκριβῶς ἐπισημαίνει καὶ ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Θεολόγος στὴν Α´ καθολικὴ Ἐπιστολή του: Ἀγαπητοί, ἀπὸ τώρα εἴμαστε παιδιὰ τοῦ Θεοῦ· ἀλλὰ δὲν φανερώθηκε ἀκόμη τί θὰ γίνουμε. Γνωρίζουμε ὅμως ὅτι ὅταν φανερωθεῖ, θὰ γίνουμε ὅμοιοι μὲ Ἐκεῖνον, διότι θὰ Τὸν δοῦμε ὅπως εἶναι, στὴν κατάσταση τῆς δόξας Του. Καὶ γι᾿ αὐτὸ «πᾶς ὁ ἔχων τὴν ἐλπίδα ταύτην ἐπ᾿ αὐτῷ ἁγνίζει ἑαυτόν, καθὼς ἐκεῖνος ἁγνός ἐστι». Ὅποιος ἔχει αὐτὴ τὴν ἐλπίδα στὸν Χριστό, καθαρίζει τὸν ἑαυτό του ἀπὸ κάθε ἁμαρτία, ὅπως καὶ Ἐκεῖνος εἶναι καθαρός (Α´ Ἰω. γ´ 2-3).

Τί θαυμαστὴ ποὺ εἶναι ἡ ἐλπίδα μας, ἡ ἐλπίδα τῶν Χριστιανῶν! Ἀσύγκριτα ἀνώτερη ἀπὸ κάθε ἄλλη ἐπίγεια ἐλπίδα! Πέρα ἀπὸ τὸν θάνατο καὶ τὰ στενὰ ὅρια αὐτοῦ τοῦ κόσμου! Ἀγκαλιάζει τὴ μακάρια αἰωνιότητα! Ἂς ἀπαρνηθοῦμε λοιπὸν ὅ,τι γήινο καὶ ψεύτικο μᾶς ἑλκύει, καὶ ἂς πέσουμε στὴν ἀγκαλιὰ τοῦ Χριστοῦ. Ἂς Τὸν ἀγαπήσουμε μὲ ὅλη μας τὴν καρδιά, ἂς ἑνωθοῦμε ὅσο μποροῦμε πιὸ στενὰ μαζί Του. Ἐκεῖνος εἶναι ἡ ζωή μας, ἡ εὐτυχία μας, ἡ σωτηρία μας, τώρα καὶ στοὺς ἀτελεύτητους αἰῶνες. Ἀμήν.

(*) Ἁγίου Νικολάου Καβάσιλα, Περὶ τῆς ἐν Χριστῷ ζωῆς Λόγος Α´ 1, ἔκδ. Ἱεροῦ Ἡσυχ. «Εὐαγγελιστὴς Ἰωάννης ὁ Θεολόγος», Σουρωτὴ Θεσσαλονίκης 20052, σελ. 28 (σὲ μετάφραση).

Ἀποστολικό Ἀνάγνωσμα

Αδελφοί, ὅταν ὁ Χριστὸς φανερωθῇ, ἡ ζωὴ ἡμῶν, τότε καὶ ὑμεῖς σὺν αὐτῷ φανερωθήσεσθε ἐν δόξῃ. Νεκρώσατε οὖν τὰ μέλη ὑμῶν τὰ ἐπὶ τῆς γῆς, πορνείαν, ἀκαθαρσίαν, πάθος, ἐπιθυμίαν κακήν, καὶ τὴν πλεονεξίαν, ἥτις ἐστὶν εἰδωλολατρία, δι᾿ ἃ ἔρχεται ἡ ὀργὴ τοῦ Θεοῦ ἐπὶ τοὺς υἱοὺς τῆς ἀπειθείας, ἐν οἷς καὶ ὑμεῖς περιεπατήσατέ ποτε, ὅτε ἐζῆτε ἐν αὐτοῖς· νυνὶ δὲ ἀπόθεσθε καὶ ὑμεῖς τὰ πάντα, ὀργήν, θυμόν, κακίαν, βλασφημίαν, αἰσχρολογίαν ἐκ τοῦ στόματος ὑμῶν· μὴ ψεύδεσθε εἰς ἀλλήλους, ἀπεκδυσάμενοι τὸν παλαιὸν ἄνθρωπον σὺν ταῖς πράξεσιν αὐτοῦ καὶ ἐνδυσάμενοι τὸν νέον τὸν ἀνακαινούμενον εἰς ἐπίγνωσιν κατ᾿ εἰκόνα τοῦ κτίσαντος αὐτόν, ὅπου οὐκ ἔνι Ἕλλην καὶ ᾿Ιουδαῖος, περιτομὴ καὶ ἀκροβυστία, βάρβαρος, Σκύθης, δοῦλος, ἐλεύθερος, ἀλλὰ τὰ πάντα καὶ ἐν πᾶσι Χριστός.

https://www.osotir.org/2018/12/12/i-elpida-mas/