Προσευχή για τα παιδιά μας

euxh.gr

Ο Κύριος φωτίζει κάθε άνθρωπο ερχόμενο στον κόσμο.

Κάθε άνθρωπος είναι μοναδικός, κάθε παιδί είναι ξεχωριστή μοναδική προσωπικότητα , του οποίου η διαπαιδαγώγηση κατά τους Αγίους Πατέρες ξεκίνα από την ημέρα της συλλήψεως. 

Η πνευματική κατάσταση των γονέων είναι το Α και το Ω όσον αφορά αργότερα την πνευματική πορεία του παιδιού. Ο Άγιος Ιωάννης της Κροστάνδης έλεγε ότι τα παιδιά πρέπει να έχουν αίμα προσευχομένων γονέων.

Η Ευθύνη είναι τεράστια. Δεν κάνουμε παιδιά για να ολοκληρώσουμε κάποιο ροζ συννεφάκι κοσμικής φαντασιακής ολοκλήρωσης , ούτε απλά για να ολοκληρώσουμε κάποια προσωπική επιθυμία «Να γίνω μάνα, πατέρας». Τα παιδιά είναι του Θεού και απλά μας να εμπιστεύεται για να γίνουμε συνεργοί και οδοιπόροι μαζί τους στον δρόμο του Αγιασμού. Ας αγωνιστούμε λοιπόν αδερφοί μου , να γίνει ο Χριστός η ζωή μας και όλα τότε θα μεταμορφωθούν. Ας αφήσουμε τους Αγίους να μας μιλήσουν….

Απάντηση σε κάποια θλιμμένη μητέρα, για τα "κακά" παιδιά.

Παραπονείστε, αλίμονο, για τα ίδια σας τα παιδιά! Εκτός από το σχολείο τους, πληρώνατε ιδιαίτερους δασκάλους για να τα διδάξουν να παίζουν πιάνο και να μιλούν γαλλικά. Και τώρα σας έχουν πάρει το κεφάλι με το πιάνο. Και όταν μεταξύ τους μιλάν τα γαλλικά, κοροϊδεύουν.

Νοιώθετε ότι συζητούν άσχημα για το πρόσωπό σας. Κάποιο Σάββατο θελήσατε να πάτε στο κοιμητήριο για να κάνετε τρισάγιο στο μεγαλύτερο γιό σας που σκοτώθηκε στον πόλεμο. Το ανακοινώσατε στα παιδιά σας μα εκείνα δεν ακολούθησαν στο τρισάγιό σας αλλά από το κρεββάτι κάθισαν στο πιάνο και άρχισαν να παίζουν.

-Παιδιά, τους είπατε, σήμερα δεν τραγουδάμε, σήμερα έχουμε το μνημόσυνο του μακαρίτη του Μίρκο.

-Μα να, εμείς του παίζουμε το πένθιμο εμβατήριο! Απάντησαν και γέλασαν δυνατά.

Και εσείς πήγατε μόνη, όπως γράφετε από το ένα νεκροταφείο στο άλλο νεκροταφείο, κλαίοντας και θρηνώντας σε όλο το δρόμο.

Ας είχατε φροντίσει στον καιρό τους, να πάρετε για τα παιδιά σας, ιδιαίτερο παιδαγωγό που θα τα δίδασκε να συμπεριφέρονται κατά το νόμο του Θεού!

Θα είχατε τώρα παιδιά και όχι μαϊμούδες και παπαγάλους. Γιατί και οι μαϊμούδες μαθαίνουν να παίζουν πιάνο και οι παπαγάλοι να μιλούν, αλλά αγωγή κατά το νόμο του Θεού μπορούν να μάθουν μόνο οι υιοί και οι θυγατέρες των ανθρώπων.

Λέγεται ότι κάποτε μια μητέρα, σύζυγος βογιάρου, ήρθε στον Άγιο Σεραφείμ του Σάρωφ και του παραπονέθηκε ότι οι δάσκαλοι δεν μαθαίνουν καλά στα παιδιά της τη γαλλική γλώσσα, ρωτώντας τον τι να κάνει. Τότε ο άγιος εκείνος άνθρωπος της είπε: «εσύ μανούλα μου, μάθε καλλίτερα τα παιδιά σου πώς να προσεύχονται στο Θεό και εκείνα θα μάθουν αργότερα πιο εύκολα τα γαλλικά».

Στα παιδιά λοιπόν, πρέπει να διδάσκουμε πρώτα εκείνο που είναι το πιο σπουδαίο επειδή, ότι μαθαίνουμε στα νιάτα μας, δύσκολα το ξεχνάμε. Δευτερεύοντα πράγματα μπορούμε να μάθουμε και ύστερα, μα και αν ακόμα ξεχαστούν, δεν είναι μεγάλη η ζημία. Αν όμως δεν διδαχτούμε τα σημαντικότερα πράγματα, ή τα διδαχτούμε ελλιπώς, ή τα μάθουμε και ύστερα τα ξεχάσουμε, τότε, οι ήχοι του πιάνου πνίγουν την προσευχή και η γαλλική προφορά χρησιμοποιείται για να κοροϊδέψουμε τους γονείς!

Ο αγαθός Θεός ας είναι βοηθός σας. Τώρα είναι δύσκολο να σας δώσω συμβουλή. Όταν η καρδιά θολώσει, είναι δυσκολότερο να την καθαρίσεις ακόμη και από το πιο θολωμένο χείμαρρο. Υπομείνετε και προσεύχεσθε στον Θεό για τα παιδιά σας. Με την υπομονή, λίγο-λίγο ίσως καταφέρετε να τα φέρετε σε ντροπή και με την προσευχή θα ζητήσετε τη βοήθεια του Παντοδυνάμου να καθαριστεί η καρδιά των παιδιών σας. Μα πριν απ' όλα, να μετανοήσετε ενώπιόν Του, επειδή πρωτίστως στα παιδιά σας δεν μάθατε το νόμο Του.

Άκουε ουρανέ και ενωτίζου γη, ότι Κύριος ελάλησεν, υιούς εγέννησα και ύψωσα, αυτοί δε με ηθέτησαν (Ησ. 1, 2).

(Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς, Επισκόπου Αχρίδος 1956, "ΕΜΠΝΕΥΣΜΕΝΑ ΚΕΙΜΕΝΑ ΟΡΘΟΔΞΟΞΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΤΗΤΟΣ", ΕΚΔΟΣΕΙΣ "ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΚΥΨΕΛΗ"

Προσευχή για τα παιδιά και παράδειγμα απο τους γονείς. . . συμβουλές απο τον Γέροντα Ζωσιμά...

Όταν έρχονταν γονείς και ζητούσαν από τον Γέροντα να κάνει προσευχή για τα παιδιά τους για να τα φωτίσει ό Θεός, γιατί ήταν πολύ ανυπάκουα, αμέσως ό Γέροντας καταλάβαινε πώς πρώτα πρέπει να κάνει προσευχή να γίνουν καλοί χριστιανοί οι ίδιοι οι γονείς και βλέποντας τον αγώνα τους ό Θεός θα φωτίζει και θα καθοδηγεί και τα παιδιά τους Πάντα συμβούλευε τούς γονείς λέγοντας τους:

– Για να γίνει αυτό πού θέλουμε, δηλ. τα παιδιά μας να είναι υπάκουα και φρόνιμα αυτό εξαρτάται από τον δικό μας αγώνα. Όταν φέρουμε παιδιά στον κόσμο, δεν τα φέρουμε μόνο και μόνο για να τα φέρουμε και ή υποχρέωση μας δεν είναι μόνο να φροντίσουμε να μην τούς λείπει τίποτα και να τούς παρέχουμε τα υλικά αγαθά και την κοσμική μόρφωση. Έχουμε μεγάλη ευθύνη για την διαπαιδαγώγηση της ψυχής τους.

Ό κάθε γονιός είναι υπεύθυνος για την ψυχή του παιδιού του και, όταν θα πάει στον άλλο κόσμο, θα δώσει λόγο στον Θεό για το αν αγωνίστηκε να μάθει στο παιδί του να είναι καλός χριστιανός. Τα παιδιά είναι του Θεού και οι γονείς λειτουργούν σαν εκπαιδευτές της ψυχής τους και αυτό πρέπει να γίνει από την μικρή ηλικία των παιδιών. Στους βίους των Αγίων συναντάμε πολλά παραδείγματα πού μικρά παιδιά μαρτύρησαν για την αγάπη του Χριστού, γιατί από βρέφη γαλουχήθηκαν πάνω από όλα να αγαπάνε τον Χριστό. Τα παιδιά μοιάζουν με τα μικρά δεντράκια πού, όταν τα φυτεύσεις, είναι αδύνατα και χρειάζονται να τα στηρίξεις. Με το πότισμα και την κατάλληλη φροντίδα, όσο μεγαλώνουν, δυναμώνουν και γίνονται γερά. Έτσι και τα μικρά παιδιά πρέπει με το πού θα γεννηθούν και σαραντίσουν να βαπτίζονται και με την συχνή Θεία Κοινωνία να δυναμώνουν. Δεν πρέπει να στερούμε τον Χριστό από τα παιδιά, είναι μεγάλη αμαρτία αυτό. Από μωρά πρέπει να τα έχετε κοντά στον Θεό με νηστεία, εξομολόγηση και τακτικό εκκλησιασμό. Φέρουμε παιδιά στον κόσμο και αντί να τα ετοιμάζουμε για τον Παράδεισο, τα ετοιμάζουμε για την κόλαση.

Όταν οι γονείς του έλεγαν και τι αμαρτίες έχουν τα παιδιά για να εξομολογηθούν; Εκείνος τούς έφερνε το παράδειγμα του Γέροντα Σίμωνα πού, όταν πήγαιναν μικρά παιδιά στο κελάκι του για να εξομολογηθούν, τούς συμπεριφερόταν σαν να ήταν ενήλικες.

Ό π.Σίμωνας διαπαιδαγωγούσε τα παιδιά για να μάθουν πόσο σημαντική είναι ή εξομολόγηση. Τα παιδιά έλεγαν τις αταξίες τους και τις άνυπακοές τους στους γονείς τους κα! μετά τούς έβαζε το πετραχήλι και τα διάβαζε και έτσι τα παιδιά μάθαιναν τι θα πει αμαρτία και τί εξομολόγηση.

Αλλά για να μπορέσουμε να κατηχήσουμε καλά τα παιδιά μας πρέπει και εμείς να κάνουμε αυτό πού θέλει ό Χριστός. Πώς θέλουμε τα δικά μας παιδιά να μας υπακούουν, όταν εμείς δεν κάνουμε υπακοή στο θέλημα του Ουρανίου Πατέρα μας και όταν λέμε να κάνουμε υπακοή, εννοούμε ότι πρέπει και εμείς να γίνουμε καλοί χριστιανοί και να τηρούμε τις εντολές του και είναι σίγουρο ότι τα παιδιά μας θα τα προσέχει και θα τα καθοδηγεί ό Ίδιος ό Θεός.

Όταν τα παιδιά μεγαλώσουν και έχουν διαπαιδαγωγηθεί χριστιανικά και έχουν πάρει τις βάσεις, όσο και να απομακρυνθούν από την εκκλησία ή συνείδηση τους θα τα ελέγχει. ‘Αν πάλι δεν μεγαλώσουν χριστιανικά, τότε είναι πολύ δύσκολα και χρειάζεται μεγαλύτερος αγώνας από τούς γονείς για να τα φωτίζει και να τα καθοδηγεί ό Χριστός μας. Εφόσον τα παιδιά δεν έμαθαν να αγωνίζονται για τον Χριστό, οι γονείς πρέπει να αγωνίζονται μέρα και νύχτα να προσεύχονται για αυτά και να μην εφησυχάζουν, γιατί τα παιδιά τους βρίσκονται μέσα στην δίνη της αμαρ¬τίας και της ζωής. Έλεγε πάντα στους γονείς να μιμηθούν τον αγώνα πού έκανε ή μητέρα του ιερού Αυγουστίνου, ή Αγία Μόνικα.

ΖΩΣΙΜΑΣ ΜΟΝΑΧΟΣ (1937-2010) ΥΠΟΤΑΚΤΙΚΟΣ ΤΟΥ ΓΕΡΟΝΤΑ ΣΙΜΩΝΟΣ ΑΡΒΑΝΙΤΗ

Όταν πάλι έρχονταν γονείς και έκαναν παράπονα και κατηγορούσαν παντού τα παιδιά τους, εκείνος τούς μάλωνε και τούς συμβούλευε λέγοντας τους:

- Οφείλουμε να σκεπάζουμε τα παιδιά μας. Απαγορεύεται να μιλάμε άσχημα για τα παιδιά μας, να τα κακολογούμε παντού και να αγανακτούμε γι’ αυτά. ‘Αν οι γονείς συμπεριφέρονται έτσι, τι καλό θα δει κα! ό Θεός για να τα βοηθήσει. Πρέπει μόνο να προσευχόμαστε με δάκρυα να τα φωτίσει ό Θεός να διορθωθούν και να έρθουν στον δρόμο Του.

Αλλά και στα παιδιά πού ήταν ατίθασα και δεν άκουγαν τούς γονείς τους πολύ τα μάλωνε λέγοντας τους:

- «Ό κακολόγων πατέρα και μητέρα θανάτω τελευτάτω», άλλά και «τίμα τον πατέρα σου και την μητέρα ήτις εστίν εντολή πρώτη εν επαγγελία, Ίνα ευ σοι γένηται και έση μακροχρόνιος επί της γης». Οφείλεται να αγαπάτε κα! να σέβεσθε τους γονείς σας, είναι μεγάλη αμαρτία απέναντι στον Θεό να συμπεριφέρεστε άπρεπα απέναντι τους. Εκείνοι, επειδή σάς αγαπούν, σάς συγχωρούν αυτό όμως δεν σημαίνει πώς δεν είναι αμαρτία ή άσχημη συμπεριφορά σας και τα άσχημα λόγια.

Συντάκτης π. Σπυρίδων Σκουτής 

https://euxh.gr/paidagogika/oikogeneia/prosefxi-gia-ta-paidia-mas   (15 Ιουλ 2019   84)