Ο Νεομάρτυρας που επί τρεις ημέρες τον έριξαν σε λάκκο με ασβέστη και σώθηκε

www.romfea.gr

Γράφει ο π. Ηλίας Μάκος για τη Romfea.gr

Είναι να καταπλήσσεται κανείς από την ισχυρή, την ακλόνητη, την ασυμβίβαστη πίστη ορισμένων ανθρώπων.

Όπως ο νεομάρτυρας Θεόδωρος, εορτάζει στις 2 Αυγούστου, που μαρτύρησε στα Δαρδανέλια (Τανάκ Καλέ) και ο οποίος μόλις σε ηλικία 20 ετών βρήκε το θάρρος και φώναξε χωρίς τον παραμικρό δισταγμό στους Μουσουλμάνους, που τον βασάνιζαν: «Μία είναι η πίστη, των Ορθοδόξων».

Βασική του αρχή, που διαλαλούσε προς όλους, ήταν: «Εγώ Χριστιανός γεννήθηκα από τους γονείς μου, Χριστιανός και θα πεθάνω».

Τι και αν επί τρεις ημέρες τον κρατούσαν σ΄ ένα λάκκο με ασβέστη για να τον θανατώσουν. Έμεινε άθικτος.

Τι και αν τον άφησαν για πολύ καιρό μέσα στη φυλακή χωρίς νερό και τροφή. Τον συντήρησε η χάρη του Θεού.

Τι και αν τον έδεσαν σ' ένα άλογο και τον περιτριγύριζαν στους δρόμους για χλευασμό. Δεν πτοήθηκε.

Τον αποκεφαλσμό του στις 2 Αυγούστου του 1690, ενώπιον μάλιστα του πρεσβευτή της Γαλλίας, ο οποίος ένιωσε αμήχανος και αδύναμος μπροστά στο πρωτότυπο ψυχικό μεγαλείο του Θεόδωρου, τον υποδέχθηκε με χαρά.

Είχε διώξει από την καρδιά του το φόβο και την καταλυτική αγωνία του μικρού και φθαρτού τούτου κόσμου.

Είχε εκμηδενίσει όλα τα υπόλοιπα και το μόνο, που τον απασχολούσε ήταν η υπερκόσμια ζωή.

Αν και νεαρός, δεν λησμόνησε ούτε για μια στιγμή πως υπάρχει ένας άλλος κόσμος, για τον οποίο πρέπει να ενδιαφερθεί, να ιδρώσει, να πονέσει, να θυσιαστεί εν τέλει.

Δεν ήταν πλαδαρός, αλλά είχε νοσταλγία και ιερό πόθο για τα ουράνια.

Έτσι όλα γι' αυτόν ήταν εύκολα, αφού τα έβλεπε ως αγώνα για μια έντιμη ζωή.

Η ευκολία η δική του, είναι η δυσκολία για τους πολλούς. Τότε, σήμερα, πάντοτε.

Γι' αυτό αξιώθηκε από το Θεό και με θαύματα.

Το 1775, κατά το Ρωσοτουρικό πόλεμο, κάηκε η εκκλησία, όπου φυλασσόταν το λείψανό του, αλλά αυτό δεν έπαθε τίποτε.

Κατά τη μικρασιατική καταστροφή το 1922 και το διωγμό των Ελλήνων από τις πατρικές εστίες τους, μεταφέρθηκε η κάρα του στη Νίκαια του Πειραιά, όπου φυλάσσεται μέχρι σήμερα στο ναό της οσίας Ξένης.

Το παράδειγμά του για σταθερότητα στα ζητήματα της πίστης και της ηθικής, είναι κάτι, που επείγει και στις ημέρες μας.

Στο σύγχρονο κυκεώνα, πρέπει να μείνουμε με συνέπεια προσανατολισμένοι στις αρχές μας, όσο τρομακτικές και αν είναι οι καταιγίδες, που ξεσπούν πάνω μας.

Με πυξίδα την Ορθόδοξη Εκκλησία, ας σταθούμε αμετάβλητοι, ανυπότακτοι.

Μη μας συνεπαίρνει του δέλεαρ του «ψευτοσυγχρονισμού», ο οποίος αποτελεί για πολλούς πηγή ψευτοχαράς, ούτε οι απογοητεύσεις από τον κοινωνικό κατήφορο.

Ο νεομάρτυρας Θεόδωρος, δημιουργεί, στο πέρασμα των αιώνων, στους ανθρώπους στέρεες πεποιθήσεις και τους εμψυχώνει, γιατί δεν συμβιβάστηκε με τρόπους αντιχριστιανικούς. Έμεινε ανυποχώρητος και μέσα του, και στη σκέψη του και στις ιδέες του.

Διατήρησε καθαρό το νου του και το βλέμμα του και κράτησε αναμμένο και λαμπρό το σωστικό και ζωογόνο φως του Χριστού.

Γιατί, δέχθηκε την καθοδήγηση του Αγίου Πνεύματος και εμπνεύσθηκε από αυτό, αποδεικνύοντας ότι είναι πραγματικό παιδί του Θεού.

Ένιωθε ιδιαίτερα το μεγάλο προνόμιο να είναι πάντα κοντά στο Θεό.

Έτσι, και αν του έκοψαν το κεφάλι, επέζησε αιώνια.

https://www.romfea.gr/diafora/30695-o-neomarturas-pou-epi-treis-imeres-ton-erijan-se-lakko-me-asbesti-kai-sothike   (3 Αυγ 2019   66)