Παραβολή

            apantaortodoxias.blogspot.com

Σκοτεινό φθινοπωρινό πρωινό.

Μια γυναίκα περπατά στο πάρκο και μιλά δυνατά. Οι άνθρωποι την αποφεύγουν: ποιος θέλει να αντιμετωπίσει έναν ψυχιατρικό ασθενή;

Νιώθω άβολα, αλλά οι δρόμοι μας διασταυρώνονται. Ξαφνικά βλέπω ένα καθαρό βλέμμα. Χαμογελάει και εξηγεί:

- Τρομακτικό - έτσι προσεύχομαι δυνατά!

Εδώ χαμογελάω κι εγώ. 

Θυμάμαι την ιστορία του μοναχού Αμβρόσιου της Οπτίνας.

Ο πατέρας αγαπούσε πολύ να το πει.

Ένας παπαγάλος ζούσε σε μια οικογένεια και έμαθε να λέει: «Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με». Μόλις ένας παπαγάλος πέταξε έξω από το παράθυρο, ένας αετός τον άρπαξε.

«Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με», φώναξε το άτυχο πουλί.

Ο αετός έκλεισε τα νύχια του έκπληκτος. Ο παπαγάλος σώθηκε.

- Εδώ, - είπε ο ιερέας,

- τι συμβαίνει όταν εκφράζεστε με τα λόγια μιας προσευχής. Τότε οι «αετοί» πετούν μακριά.

 Η γυναίκα στο πάρκο το επιβεβαίωσε.

            http://apantaortodoxias.blogspot.com/2021/09/blog-post_400.html?m=1