stereanews.gr
Τό Ἱερό
Προσκύνημα βρίσκεται σέ μικρή ἀπόσταση ἀπό τόν Μανταμάδο, στό ΒΑ τμῆμα τῆς
Λέσβου, 36 χλμ. ἀπό τήν Μυτιλήνη καί ἀποτελεῖ ἕνα ἀπό τά σημαντικότερα
προσκυνήματα στό νησί
Στη Λέσβο η 8
Νοεμβρίου είναι ημέρα γιορτής.
Εορτή της Σύναξις των Αρχαγγέλων και Αγγέλων εορτάζει και ο Προστάτης του νησιού Ταξιάρχης Μιχαήλ.
Με όποιον και αν
μιλήσεις στο νησί, έχει να σου εξιστορήσει μία δική του ιστορία για το πως τον
βοήθησε ο Ταξιάρχης ,την εμπειρία ενός φίλου ή συγγενή και ξέρει εκατοντάδες
περιπτώσεις επισκεπτών από κάθε γωνιά του πλανήτη που ζήτησαν και έλαβαν τη
Βοήθειά του.
Χιλιάδες
άνθρωποι κάθε χρόνο πραγματοποιούν προσκυνηματικές εκδρομές στη Λέσβο και
στον Ἱερό Προσκυνηματικό Ναό των Παμμεγίστων Ταξιαρχών Μανταμάδου. Ζητούν
στη Χάρη του να τους βοηθήσει, προσκυνούν την εικόνα με ευλάβεια και συγκίνηση
ή έρχονται να τον ευχαριστήσουν για την θαυματουργή του Παρουσία.
Τα θαύματα
άλλωστε του Ταξιάρχη Μιχαήλ είναι γνωστά σε όλο τον κόσμο και εξιστορούνται με
αγάπη και ευγνωμοσύνη από όσους τα βίωσαν και τα βιώνουν και δημόσια.
Ιερά Μονή
Ταξιάρχη Μανταμάδου
Στη θέση
Λεσβάδος, βόρεια του Μανταμάδου, βρίσκεται ένα από τα σπουδαιότερα προσκυνήματα
ολόκληρης της Ελλάδας, αφιερωμένο στον προστάτη της Λέσβου, Ταξιάρχη Μιχαήλ.
Σύμφωνα με την
ντόπια παράδοση, η μονή υπήρχε ήδη από τον 10ο αιώνα όπου λέγεται ότι της
επιτέθηκαν Σαρακηνοι πειρατές την κατέστρεψαν και σκότωσαν τους μοναχούς της.
Σώθηκε μόνο ένας
δόκιμος μοναχός, ο Γαβριήλ, ο οποίος από το αίμα τους και πηλό κατασκεύασε
την θαυματουργή εικόνα του Ταξιάρχη.
Η πρώτη ιστορική
μαρτυρία για την ύπαρξη της μονής χρονολογείται το 1661 καθώς και μία επιγραφή
στον ίδιο τον ναό. Το 18ο αιώνα ο παλιός μικρός ναός αντικαταστάθηκε με ένα
μεγαλύτερο.
Στο εσωτερικό
του ναού κυριαρχεί ασφαλώς η μοναδική στο είδος της ανάγλυφη εικόνα του
Αρχαγγέλου Μιχαήλ, που φυλάσσεται μέσα σε πολυτελές κουβούκλιο. Παράλληλα
μπορεί κανείς να δει τα μεταλλικά υποδήματα που προσφέρουν στον ναό οι
πιστοί, αφού σύμφωνα με την παράδοση ο Ταξιάρχης φθείρει τα υποδήματά του
γυρνώντας κάθε νύχτα σε όλο το νησί.
Η μονή διαθέτει ξενώνες για τη φιλοξενία των επισκεπτών. Εορτάζει δύο φορές
τον χρόνο, στις 8 Νοεμβρίου και την Κυριακή των Μυροφόρων, που είναι η επέτειος
των εγκαινίων του ναού.
Σύντομο ιστορικό
της ανάγλυφης εικόνας
Σ’ αὐτήν ἀκριβῶς
τήν ἐποχή, δηλαδή τό 900 μέ 1000, ἡ ζωντανή παράδοση τοῦ Μανταμάδου, τοποθετεῖ
τήν κατασκευή τῆς εἰκόνας τοῦ Ἀρχαγγέλου Μιχαήλ μέ αἷμα τῶν μοναχῶν πού
σφαγιάσθηκαν ἀπό τούς Σαρακηνούς.
Στή θέση
«Λεσβάδος» (τοποθεσία στόν Ταξιάρχη, δύο περίπου χιλιόμετρα ἀπό τό Μανταμάδο),
πού ἔχει πάρει τήν ὀνομασία της ἀπό τόν πρῶτο κάτοικο τοῦ νησιοῦ, ὑπῆρχε ἕνα
Μοναστήρι πρός τιμήν τῶν Ταξιαρχῶν ,οἱ μοναχοί του ήταν δεκαοκτώ και κατά τήν
παράδοση, τό εἶχαν ὀχυρώσει μέ τείχη καί πύργο ( διατηρεῖται μέχρι σήμερα), γιά
νά ἀποκρούουν τίς ἐπιδρομές τῶν Σαρακηνῶν. Καί τά κατάφεραν πάρα πολλές φορές.
Ἦταν ἄνοιξη και
οἱ μοναχοί, μετά ἀπό τήν ἀνάπαυλα τοῦ βαρύ χειμώνα, ἄρχισαν τίς
προετοιμασίες γιά τό Πάσχα. Τά κελιά, ἡ μεγάλη αὐλή καί ὅλοι οἱ χῶροι τοῦ
Μοναστηριοῦ ἀσπρίζονταν καί ἔπαιρναν μία ἑορταστική ὄψη.
Ὅμως οἱ
Σαρακηνοί, μέ τίς πρῶτες γαληνές τῆς ἄνοιξης, σήκωσαν πανιά γιά τό Αἰγαῖο. Τό
κουρσάρικό του ἀρχιπειρατῆ Σιρχᾶν, μέ σηκωμένα ὅλα του τά πανιά, πλησίαζε τίς ἀκρογιαλιές
τῆς Λέσβου. Εἶχε παρακάμψει τή Μήθυμνα μέ τό ἄπαρτό της Κάστρο καί ἔβαζε πλώρη
γιά τή Σαρακήνα, παραλιακή τοποθεσία τοῦ Μανταμάδου, τρία τέταρτα δρόμο περίπου
ἀπό τό Μοναστήρι τῶν Ταξιαρχῶν.
Στό λημέρι τῶν
Σαρακηνῶν, τελείωναν οἱ προετοιμασίες γιά τήν ἐπιδρομή. Οὔτε φωτιά, οὔτε
θόρυβος. Ὅλα γίνονταν μέσα στό σκοτάδι, ἀθόρυβα, γιά νά μήν ἀντιληφθεῖ τήν
παρουσία τούς κανένας τσομπάνος καί γίνει γνωστός στούς κατοίκους ὁ ἐρχομός
τους. Κατά τά μεσάνυχτα ξεκίνησαν γιά τό Μοναστήρι. Περπατοῦσαν σιγά, μέ
προφύλαξη. Τό πᾶν ἦταν ὁ αἰφνιδιασμός. Ἔφτασαν σέ λίγη ἀπόσταση ἀπ’ τό
Μοναστήρι καί κρύφτηκαν στά δέντρα. Περίμεναν τήν κατάλληλη ὥρα.
Οἱ ὧρες περνοῦσαν
μέ τούς πειρατές ἔξω ἀπό τό Μοναστήρι νά καιροφυλαχτοῦν, ὅταν τήν ἁπαλή σιγαλιά
τῆς βαθιᾶς αὐγῆς τήν ἔσκισε τό γλυκόηχο σήμαντρο τοῦ Μοναστηριοῦ, πού καλοῦσε
τούς μοναχούς στήν ὀρθινή λειτουργία τῆς προηγιασμένης. Καλά – καλά δέν εἶχε
σταματήσει τό σήμαντρο καί τά βαριά βήματα τῶν μοναχῶν ἀκούγονταν ρυθμικά πάνω
στόν ξύλινο ἐξώστη τοῦ Μοναστηρίου, πού κατηφόριζαν γιά τόν ναό. Σέ λίγο καί
πάλι ἡσυχία. Ὅλοι οἱ μοναχοί εἶχαν συγκεντρωθεῖ στόν ναό.
Οἱ πειρατές
περίμεναν λίγο ἀκόμη καί ἔπειτα, σιγά – σιγά, ξετρύπωσαν ἀπό τήν κρυψώνα τους
καί πλησίασαν μέ πολλές προφυλάξεις τό τεῖχος τοῦ Μοναστηριοῦ.
Στό νόημα τοῦ
πειρατῆ ἔτρεξαν ὅλοι στή μεγάλη καστρόπορτα τοῦ Μοναστηριοῦ, πού τό
πρωτοπαλίκαρο θά ἄνοιγε ἀπό μέσα. Σέ λίγο ὁ πειρατής μέ τόν γάντζο βρισκόταν
στήν αὐλή καί, προστατευόμενος ἀπό τό βαθύ σκοτάδι, σύρθηκε ὡς τήν πόρτα καί,
τραβώντας τό μεγάλο σύρτη, τήν ἄνοιξε. Σάν δαίμονες τῆς κόλασης, οἱ πειρατές ὅρμησαν
μέ ἀλαλαγμούς μέσα στό Μοναστήρι καί μπῆκαν στήν ἐκκλησιά. Οἱ μοναχοί τά ἔχασαν
καί, πρίν προλάβουν νά συνέλθουν, πέθαιναν σφαγμένοι ἀπό τούς μπαλτάδες τῶν
Σαρακηνῶν.
Ὁ Γαβριήλ, τό
δόκιμο καλογεροπαίδι πού βρισκόταν στό Ἱερό του Ναοῦ, βοηθώντας τόν ἡγούμενο
στά λειτουργικά του καθήκοντα, συνῆλθε κάπως γρηγορότερα καί, ἀνοίγοντας τό
στενό παράθυρο τοῦ Ἱεροῦ, ἀναρριχήθηκε στή σκεπή τοῦ Ναοῦ. Ὅμως οἱ κινήσεις του
δέν ξέφυγαν ἀπό τά μάτια τῶν Σαρακηνῶν, πού, φοβούμενοι μήν τρέξει καί εἰδοποιήσει
τριγύρω τους συνοικισμούς, βγῆκαν ἔξω νά τόν κυνηγήσουν. Μερικοί κατόρθωσαν νά
μισοανεβοῦν στή σκεπή μέ κάτι σκάλες πού εἶχαν ἀφήσει οἱ μοναχοί ἀποβραδίς, ἀσβεστώνοντας
τούς τοίχους τοῦ Μοναστηριοῦ.
Ἀλλά, Κύριε τῶν
δυνάμεων! Ἕνας ἄνεμος καί μία βουή ἀκούστηκε ἀπ’ τή σκεπή τοῦ Ναοῦ, ἡ ὁποία
μετατράπηκε σέ φουρτουνιασμένο πέλαγος καί πάνω στ’ ἀσπρισμένα κύματα ἕνας
πελώριος στρατιώτης, ἀγριωπός, μέ σπάθα πού ἔβγαζε φωτιές, κινοῦσε καταπάνω
στούς πειρατές. Οἱ τρίχες τῆς κεφαλῆς τῶν πειρατῶν σηκώθηκαν σάν βελόνες καί μέ
ἄναρθρες φωνές, ἀφήνοντας ὄπλα καί κλοπιμαία, ξεχύθηκαν στόν κατήφορο.
Ὁ μοναχός,
βλέποντας τό μεγάλο αὐτό θαῦμα νά τόν σώζει, ἔχασε τίς αἰσθήσεις του. Ὅταν συνῆλθε,
γλυκοχάραζε. Στήν ἀρχή τά εἶχε χαμένα. Μά τί συνέβη; ἀναρωτήθηκε. Σιγά σιγά ὅμως
ἄρχισαν νά ἔρχονται στόν νοῦ τοῦ ὅλες οἱ φοβερές εἰκόνες πού διαδραματίστηκαν
πρό ὀλίγου. Ὅταν ἀναλογίστηκε τά συμβάντα, σταυροκοπήθηκε τραυλίζοντας τό ἀπολυτίκιο
τῶν Ταξιαρχῶν. Κατέβηκε ἔπειτα κάτω καί μπῆκε στόν ναό. Τό αἷμα τοῦ πάγωσε
βλέποντας ὅλους τους συντρόφους τοῦ σφαγμένους. Τό σῶμα τοῦ κέρωσε καί τά πόδια
τοῦ ἔμειναν καρφωμένα στό δάπεδο. Ἔμεινε στή θέση αὐτή πολλή ὥρα μέ τά μάτια τοῦ
ὀρθάνοιχτα καί τρομαγμένα. Ὁ ἱερός χῶρος τοῦ ναοῦ, πού πρίν ἀπό λίγο εὐωδίαζε ἀπό
τό θυμίαμα καί τόν ζωντάνευαν οἱ ψαλμωδίες τῶν μοναχῶν, τώρα ἐμοίαζε μέ
κοιμητήρι. Κοίταξε τριγύρω του, σάν νά ξυπνοῦσε ἐκείνη τή στιγμή, καί ἔπειτα ἔτρεξε
μέ ἀγωνία καί γονάτισε στόν καθένα αἱμόφυρτο σύντροφό του μέ τήν ἐλπίδα ὅτι θά ἔβρισκε
ἔστω καί ἕναν ζωντανό. Οἱ ἐλπίδες τοῦ ὅμως διαψεύστηκαν. Οἱ μοναχοί, ὅλοι, ἦταν
ἄψυχοι.
Ἔσυρε τά βήματά
του στό εἰκονοστάσι τοῦ Ἀρχαγγέλου καί σχεδόν κρεμάστηκε σ’ αὐτό μέ τά δύο του
χέρια γαντζωμένα στίς γωνιές του. Σήκωσε μέ κόπο τή ματιά του στήν εἰκόνα τοῦ Ἀρχαγγέλου
καί νοερά ζήτησε βοήθεια καί φώτιση.
Τό τρεμουλιαστό,
ἱλαρό φῶς τῶν κανδηλιῶν, χάιδευε κυματιστά τό πρόσωπο τοῦ Ἁγίου. Ἐνίωσε κάτι ἰσχυρό
νά διαπέρνα ὅλο του τό εἶναι, νά τόν δυναμώνει. Μέσα ἀπό τίς κυματιστές σκιές τῆς
εἰκόνας, σιγά σιγά τά μάτια τοῦ ἔβλεπαν τό πρόσωπο τοῦ Ἀρχαγγέλου, ἕνα πρόσωπο!
Θεέ μου! Ἀέρινο, ζωντανό, ὑπερκόσμιο!
«Ταξιάρχη μου,
Ταξιάρχη μου», σχεδόν κραύγασε. «Τίς ψυχές τῶν ἀδελφῶν μου μοναχῶν πάρε στά
χέρια Σου ἐσύ καί πᾶν πλημμέλημα ἤ ἀνόμημα τόν Κύριο παρακάλεσε νά συγχωρήσει».
Ἕσφιξε μέ ἀπόγνωση
τά δάκτυλά του σφιχτά καί ἐνίωσε τά νύχια του νά χώνονται στίς σάρκες του.
Πόνεσε, ἄνοιξε τά δάκτυλά του, κοίταξε μέσα στήν παλάμη του. Πάνω στή λευκή ἐπιδερμίδα,
δύο-τρεῖς σταγόνες αἷμα.
«Αἷμα, Αἷμα. Αὐτό
εἶναι. Εὐχαριστῶ, Ταξιάρχη μου, εὐχαριστῶ». Καί ἀφοῦ ἔκανε τό σημεῖο τοῦ Σταυροῦ,
βιαστικά, σάν σίφουνας, ὅρμησε ἔξω ἀπό τό Ναό, ἀνηφόρησε τίς σκάλες καί χώθηκε
στό κελάρι του. Σέ λίγο ἔβγαινε βιαστικά κρατώντας μία πήλινη λεκάνη καί ἕναν
σπόγγο. Μπῆκε στόν ναό. Ἐκεῖ, μέ μεγάλη προσοχή καί εὐλάβεια, ἄρχισε νά
συγκεντρώνει τό αἷμα τῶν μοναχῶν μέσα στή λεκάνη, μουρμουρίζοντας:
«Σ’ εὐχαριστῶ
Ταξιάρχη μου, σ’ εὐχαριστῶ πού μέ φώτισες καί μ’ ἔδειξες τόν τρόπο». Καί ἀποτεινόμενος
στούς νεκρούς του συντρόφους:
«Ἀγαπημένοι μου ἀδελφοί,
τό αἷμα σας δέν θά πάει χαμένο. Μ’ αὐτό θά φτιάξω τήν εἰκόνα τοῦ Ἀρχάγγελου
Μιχαήλ, γιά νά τόν εὐχαριστήσω ἀπό μέρους σας, πού μεταφέρει στά ἅγια Του
χέρια, τίς ψυχές σας στόν Δημιουργό».
Ὅταν τελείωσε
τήν περισυλλογή τοῦ αἵματος, βγῆκε πάλι ἀπό τόν ναό γιά νά γυρίσει σέ λίγο ἔχοντας
μέσα σέ μία μεγάλη χωμάτινη κούπα ψιλοκοσκινισμένο ἀσπρόχωμα. Τήν ἔθεσε κοντά
στή λεκάνη μέ τό αἷμα, ἀνασηκώθηκε, ἔφερε τά βήματά του κοντά στό εἰκονοστάσι
τοῦ Ἀρχαγγέλου, ἔκανε τρεῖς μετάνοιες, ἀσπάσθηκε τήν εἰκόνα καί εἶπε:
«Ἀρχάγγελε μου,
σέ παρακαλῶ, βοήθησε μέ. Ξέρεις ὅτι δέν ἔχω ἰδέα ἀπό τέτοιου εἴδους ἐργασίες
καί, ἄν τό ἀποφάσισα, ἦταν μέ τή δική σου φώτιση. Σέ παρακαλῶ, σέ ἱκετεύω,
κράτησέ μου τά χέρια».
Ἔκανε καί πάλι
τόν σταυρό του, ἔσκυψε πάνω στίς δύο κοῦπες καί ἄρχισε νά πλάθει πηλό μέ τό αἷμα
τῶν μοναχῶν καί τό ἀσπρόχωμα. Σέ λίγο ἡ μεγάλη χωμάτινη λεκάνη εἶχε γεμίσει ἀπό
ἕνα σκοῦρο ροδακινόχρωμο πηλό.
Ὁ μοναχός ἀνασηκώθηκε,
ἔστρεψε τό πρόσωπο τοῦ ψηλά, ζήτησε τή βοήθεια τοῦ Ἁγίου Θεοῦ καί τοῦ Ἀρχαγγέλου
Του, Μιχαήλ, ἔκανε τόν σταυρό του καί ἄρχισε μέ τρεμάμενα χέρια νά φιλοτεχνεῖ
τήν εἰκόνα τοῦ Ἀρχαγγέλου.
Πέρασε πολλή ὥρα
ἐργαζόμενος κι, ὅταν σταμάτησε γιά λίγο καί κοίταξε ἀπό κάποια ἀπόσταση τό ἔργο
του, ἔμεινε κατάπληκτος ἀπό τήν ἀπόλυτη ὁμοιότητα τῶν χαρακτηριστικῶν του Ἀρχαγγέλου
τῆς σκεπῆς. Κοίταξε ἔπειτα τή χωμάτινη λεκάνη καί τότε συνειδητοποίησε ὅτι ὁ
πηλός εἶχε μείνει ἐλάχιστος. Θεέ μου! Καί δέν εἶχε φτιάξει παρά τό πρόσωπο τοῦ Ἁγίου,
τίς φτεροῦγες Του καί τήν πύρινη ρομφαία.
Μά τότε; Ἔσκυψε,
πῆρε τόν ὑπόλοιπο πηλό, καί ὅπως ἀκριβῶς ἕνα ἄπειρο παιδί ζωγραφίζει σέ χαρτί ἕνα
ἀνθρώπινο σῶμα, σχεδιάζοντας τόν κορμό, τά χέρια καί τά πόδια τοῦ ἀνθρώπου, μέ
μία μόνο χονδρή κοντυλιά, ἔτσι καί κεῖνος μέ τόν λίγο πηλό πού τοῦ ἔμεινε,
σχεδίασε τό ὑπόλοιπο σώματος Ἀρχαγγέλου, πολύ ἄτεχνο μέν ἀπό τό λαιμό καί κάτω,
ἀλλά ὁλοκληρωμένο. Τό βλέπουμε καί σήμερα ὅταν ἀνοίξουμε τό ἀσφαλισμένο
κουβούκλιο τοῦ Ἀρχαγγέλου πού κρύβει τό ὑπόλοιπο σῶμα Του.
(Με πληροφορίες
και απόσπασμα από την επίσημη Ιστοσελίδα του Αρχάγγελου Μιχαήλ)
Για όσους δεν
μπορούν να ταξιδέψουν μέχρι τη Λέσβο λειτουργεί μία εξαιρετική επίσημη
ιστοσελίδα όπου δίνεται η δυνατότητα περιήγησης 360 μοιρών στο εσωτερικό του
Ναού καθώς επίσης :
Ὄλες οἱ
πληροφορίες για τὸ Προσκύνημα.
Τὸ ἱστορικὸ τῆς
θαυματουργής Εἰκόνας τοῦ Ἀρχαγγέλου καὶ τοῦ κτισίματος τοῦ Ναοῦ.
Ἡ ἀνάγλυφη εἰκόνα
τοῦ Ἀρχαγγέλου
Τα πέντε τελευταῖα
θαύματα ἀπό τὸ περιοδικό «ὁ Ταξιάρχης».
Ἡ πρόσφατη ἐπικαιρότητα
τῆς ἐνορίας
Ὄλες οἱ ἀποθηκευμένες
Ἀκολουθίες, καθώς και ἡ υπέρ-σύνδεση για απ’ εὐθείας μετάδοση κάθε Ἀκολουθίας.
Τα στοιχεία
επικοινωνίας του Προσκυνήματος.
Ὑπερ-συνδέσεις
(Links) για:
Το κανάλι στῇ
διαδικτυακή πλατφόρμα στο Youtube.
Τη ζωντανή
μετάδοση μέσω διαδικτυακής πλατφόρμας .
Τὸ ἐντυπωσιακότερο
ἴσως που θὰ βρεῖτε εἲναι μία ὑπερ-σύνδεση που ὁδηγεῖ στήν ἐπίσκεψην τοῦ
Προσκυνήματος, μέσα ἀπὸ τήν δυνατότητα τῆς εἰκονικῆς περιήγησης. Με τον τρόπο αὐτο
μπορεῖτε νά ἐπισκεφθεῖτε καὶ να ἀπολαύσετε μὲ ἐξονυχιστικὴ λεπτομέρεια καθε
σημεῖο τοῦ Μοναστηριοῦ, τον κυρίως ναό με τίς ἁγιογραφίες καὶ τὰ ἱερὰ κειμήλια
καθώς και τά Άγια λείψανα τῶν σφαγιασθέντων μοναχῶν, τὸ προαύλιο τοῦ ναοῦ , το
παρεκκλῆσι τοῦ Ἁγιάσματος με τὸ Ἁγίασμα τοῦ Ἀρχαγγέλου, τὸ ἐξωτερικὸ προαύλιο
τοῦ μοναστηριοῦ με το κυλικεῖο και τους ξενῶνες. Ὅλα αὐτά πλαισιωμένα με πλήρη
γραπτή και προφορική ξενάγησῃ από τον προϊστάμενο του Προσκυνήματος,
Πρωτοπρεσβύτερο Εὐστράτιο Δήσσο ,κάτω ἀπό τις Βυζαντινές μελωδίες του
Πρωτοψάλτου τοῦ Προσκυνήματος, κου Μιχαήλ -Ἀνθίμου Δήσσου.
Η επίσκεψη στη
Λέσβο και το Ιερό Προσκύνημα στον προστάτη της Ταξιάρχη Μιχαήλ είναι είναι μία
εμπειρία βιωματική και ένα “Θαύμα” που θα σας συνοδεύει σε ολόκληρη τη ζωή σας.
Χρόνια Πολλά στη
Λέσβο μας.
Χρόνια Πολλά
στον Ταξιάρχη Μιχαήλ .
https://www.stereanews.gr/2023/11/taxiarxhs-mixahl-mantamadoy-lesboy-giortazei-o-arxagelos-twn-thaymatwn-kai-ths-elpidas/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.