Ένας γέροντας,
δέχονταν σφοδρό πόλεμο από τον διάβολο, παρότι προσευχόταν συνεχώς με το:
- Κύριε Ιησού Χριστέ
ελέησόν με! Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησόν με!...
''Καλά, το όνομα του
Ιησού Χριστού, δεν διώχνει τον διάβολο...;'' αναρωτήθηκε.
Κατάλαβε
όμως, ότι η προσευχή πρέπει να συνοδεύεται από ταπείνωση. Προφανώς έλεγε την
ευχή χωρίς ταπείνωση. Διότι ο εχθρός δεν είναι βλάκας. Γνωρίζει ποιά προσευχή
γίνεται με ταπείνωση και ποιά όχι...
Θυμήθηκε τότε τα
λόγια κάποιου άλλου γέροντα, που του είχε πει κάποτε:
- Το να προσεύχεται
κάποιος γονατιστός, ταπεινώνεται και η προσευχή αυτή φέρνει αποτελέσματα!
Γονάτισε λοιπόν,
προσευχήθηκε θερμά και ο πόλεμος αμέσως υποχώρησε! Πράγματι, το να γονατίσει
κάποιος και να προσευχηθεί, αυτό είναι μια μορφή ταπεινώσεως, διότι το σώμα
παίρνει ένα ταπεινό σχήμα. Και επειδή η ψυχή παίρνει το σχήμα του σώματος,
ταπεινώνεται μαζί μ' αυτό.
Η ταπείνωση αυτή
ενεργεί υποστατικά στο νου του διαβόλου και τον καίει και μη αντέχοντας αυτό το
''κάψιμο'', υποχωρεί...
Γέροντας Εφραίμ της
Σκήτης του Αγίου Ανδρέα
https://ixthis3.blogspot.com/2019/03/blog-post_571.html (30 Σεπ 2019 95)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.