Θα πρέπει να προσέχουμε ώστε όλη μας η ζωή να είναι μία συνεχής Θεία Λειτουργία

ekklisiaonline.gr

Η ευχαριστία προς τον Κύριο δεν σταματά με το τέλος του Μυστηρίου της Θείας Ευχαριστίας.

Το τέλος της Θείας Λειτουργίας είναι η αρχή μιάς άλλης Ευχαριστίας προς τον Θεό που εκπληρώνεται διά των έργων μας. Η αληθινή ευχαριστία «διά μέσου των έργων εκπληρώνεται από εμάς» διδάσκει ο ιερός Χρυσόστομος.

Τηρώντας τις εντολές του Θεού καθημερινά, ευχαρι­στούμε πραγματικά τον Θεό για όλα. Τότε είναι που Τον ευχαριστούμε πραγματικά και για το υπέροχο δώρο Του την Θεία Λειτουργία που ζήσαμε την ημέρα της Κυριακής ή και οποιαδήποτε άλλη ημέρα της εβδομάδας.

«Ας ευχαριστούμε διότι είμαστε από τους σωζομένους, και ενώ δεν ήταν δυνατόν να σωθούμε από τα έργα μας, σωθήκαμε δωρεάν από το Θεό ...

(Ας ευχαριστούμε τον Θεόν) διότι αν και υβρίσαμε τον Βασιλέα (Χριστόν) αντί να δικαστούμε τιμηθήκαμε· έπειτα (παρ’ όλο που τιμηθήκαμε) πάλι υβρίσαμε, (οπότε) και πιαστήκαμε έτσι σε έσχατη μορφή αχαριστίας. (Εφ’ όσον συνέβησαν έτσι τα πράγματα) θα έπρεπε δίκαια να τιμωρηθούμε με βαρύτερη καταδίκη, πολύ μεγαλύτερη από την προηγούμενη. Διότι δεν μας απέδειξε τόσο αχάριστους η πρώτη ύβρις όσο αυτή που έγινε μετά την τιμή και την πολλή περιποίηση (που δεχθήκαμε από τον Δεσπότη, μετά την πρώτη ύβρη που Του κάναμε). Ας αποφύγουμε λοιπόν εκείνα από τα οποία απαλλαχτήκαμε, και ας ευχαριστούμε όχι μόνο με το στόμα... Διότι πως δεν είναι άτοπο όταν οι μεν ουρανοί διηγούνται δόξαν Θεού, εσύ δε, διά τον οποίον έγιναν οι ουρανοί που δοξάζουν, κάνεις τέτοια πράγματα ώστε να βλασφημείται εξαιτίας σου ο Θεός που σε έπλασε;».

Θα πρέπει να προσέχουμε ώστε όλη μας η ζωή να είναι μία συνεχής Θεία Λειτουργία (Λειτουργία μετά την Λειτουργία). 

Δεν υπάρχουν ώρες του Θεού και ώρες που μπορούμε να κάνουμε και κάτι άλλο που να μην αρέσει και τόσο στο Θεό... Όπως στεκόμαστε μπροστά στον Θεό, με σεβασμό, ευλάβεια, ταπείνωση, σιωπή, μετάνοια, σεμνότητα, κοσμιότητα, έτσι θα πρέπει να είμαστε σε κάθε στιγμή της ζωής μας. Όπως είμαστε «ιματισμένοι και σωφρονούντες» μέσα στον ναό, έτσι θα πρέπει να είμαστε πάντα (έξω από τον ναό, στο σπίτι μας, στην εργασία μας κ.λ.π.). Κάθε στιγμή της ζωής μας πρέπει να εμπλουτίζεται και να αγιάζεται με την προσευχή, κάθε πράξη μας να είναι για τον Θεό (να είναι μία πράξη αγάπης προς τον Θεό). Ο Μέγας Βασίλειος γράφει:

«Για την προσευχή και την ψαλμωδία, όπως και για πολλά άλλα, κάθε στιγμή είναι η κατάλληλη· ώστε (πρέπει) να υμνούμε τον Θεό και όταν εργαζόμαστε, καθώς κινούμε τα χέρια, αλλά και με τη γλώσσα όποτε μπορούμε. Αυτό (το να υμνούμε με την γλώσσα) είναι ακόμη πιο ικανό να δυναμώσει την πίστη μας. Αν όμως δεν είναι δυνατόν να προσευχόμαστε δυνατά, τότε ας δοξάζουμε τον Θεό μέσα στη καρδιά μας, με ψαλμούς και ύμνους και ωδές πνευματικές, όπως λέει η Γραφή.
Ας κάνουμε την προσευχή μας την ώρα που εργαζόμαστε. Μπορούμε δηλαδή να ευχαριστούμε Αυτόν, που μας έδωσε τη δύναμη των χεριών μας στην εργασία, και την ικανότητα του νού στην επιστήμη· Αυτόν που μας χάρισε το υλικό απ᾽ το οποίο φτιάχνουμε τα εργαλεία και το υλικό που δουλεύουμε στις τέχνες μας, όποιες κι αν είναι αυτές. (Επίσης πρέπει) και να προσευχόμαστε ώστε τα έργα των χεριών μας να μην έχουν άλλο σκοπό παρά μόνο το να ευχαριστηθεί ο Θεός...

Δεν πρέπει με συλλαβές να προσευχόμαστε αλλά μάλλον με την προαίρεση της ψυχής ...Όταν κάθεσαι στο τραπέζι να προσεύχεσαι· όταν σού προσφέρεται το ψωμί, ευχαρίστησε Αυτόν που στο έδωσε. Ενώ στηρίζεις την ασθένεια του σώματος με το κρασί, να θυμάσαι Αυτόν που σού δίδει το δώρο για ευφροσύνη της καρδιάς και παρηγοριά των ασθενειών. Πέρασε η ανάγκη των φαγητών; Η μνήμη όμως του Ευεργέτου ας μην φεύγει.
Όταν φοράς τον χιτώνα να ευχαριστείς Αυτόν που στον έδωσε.
Όταν ντύνεσαι το ιμάτιο αύξησε την αγάπη προς τον Θεό, ο Οποίος και για το χειμώνα και για το καλοκαίρι μας χάρισε κατάλληλα σκεπάσματα, που μας κρατάνε στη ζωή και κρύβουν την ασχήμια. Τελείωσε η ημέρα; Ευχαρίστησε Αυτόν που μας χάρισε τον ήλιο ως υπηρέτη για τα έργα της ημέρας, και μας έδωσε την φωτιά για να φωτίζει την νύκτα και να υπηρετεί στις υπολοιπες ανάγκες της ζωής.

Η νύχτα ας προξενήσει άλλες αφορμές προσευχής. Όταν ρίξεις το βλέμμα σου στον ουρανό και ατενίσεις τις ομορφιές των άστρων προσευχήσου στον Δεσπότη αυτών που είναι ορατά και προσκύνησε τον αριστοτέχνη όλων Θεό, ο Οποίος όλα τα εδημιούργησε με σοφία. Όταν δείς όλη την φύση των ζώων να έχει κυριευτεί από τον ύπνο, πάλι προσκύνησε Αυτόν που και ακούσια μέσω του ύπνου μας γλυτώνει από τους συνεχείς κόπους και έπειτα από μικρή ανάπαυση μας χαρίζει ακμαία δύναμη».

http://ekklisiaonline.gr/arxontariki/item/10977-tha-prepei-na-prosexoume-oste-oli-mas-i-zoi-na-einai-mia-synexis-theia-leitourgia#sthash.xo9ublk4.dpuf      (6 Νοε 2016   121)