vimaorthodoxias.gr
Οι Αγιοι Ανάργυροι Κοσμάς και Δαμιανός (1 Ιουλίου, 1 Νοεμβρίου) ήταν γιατροί στο επάγγελμα και παρείχαν ιάσεις σε όλους όσους είχαν ανάγκη. Για αντάλλαγμα δεν έπαιρναν χρήματα, αλλά το μόνο πού ζητούσαν ήταν να πιστεύσουν στον Χριστό.
.. τρία πράγματα
Το κεφάλι χαμηλά, την ελπίδα στο Θεό και αγάπη στην καρδιά για τον συνάνθρωπο.
Το κεφάλι χαμηλά.
Ξέρεις….
Όταν ψηλώσει ο νους, όταν ο άνθρωπος πιστέψει πως έγινε κάποιος, τότε αναπόφευκτα έρχεται και η πτώση του.
Πολλές φορές, αν όχι πάντα, κρίνουμε έναν άνθρωπο, παρατηρώντας τον σε μια περίοδο της ζωής του. Κι αυτό αποτελεί πάντα ένα πολύ μεγάλο λάθος.
Έχουμε δει ανθρώπους που όταν ζούσαν μια εύκολη ζωή ήταν καλοί, συμπονετικοί, γενναιόδωροι. Όταν όμως τα πράγματα δυσκόλεψαν γι αυτούς, τότε έγιναν άκαρδοι, επιθετικοί και ανελέητοι με τους άλλους. Το ίδιο ισχύει όμως και αντίστροφα.
Μην Κρίνεις Ένα Δέντρο Ή Έναν Άνθρωπο Από Μια Περίοδο Της Ζωής Του
Οι απόστολοι του Χριστού ξεχύθηκαν να κηρύξουν «εις πάσαν την γην» και να διαδώσουν το Ευαγγέλιο «εις τα πέρατα της Οικουμένης» με μόνο εφόδιο την πίστη τους. Η πίστη στον μόνο Σωτήρα Χριστό τούς έδωσε την πρωτοφανή δύναμη να αντιπαλέψουν τον πανίσχυρο αντίθεο κόσμο. «Διά πίστεως κατηγωνίσαντο βασιλείας, …ενεδυναμώθησαν από ασθενείας, εγενήθησαν ισχυροί εν πολέμω, παρεμβολάς έκλιναν αλλοτρίων» (Εβρ. 11, 33-34). Με αυτή θριάμβευσαν στον πόλεμο κατά του διαβόλου. Νίκησαν κατά κράτος τη θεωρούμενη ανίκητη δυναστεία του κακού.
Όταν κάποιος ρίξει στο σκυλί μια πέτρα, πολλές φορές ο σκύλος αντί να χυθεί σ΄ αυτόν που την έριξε, ορμά και δαγκώνει την πέτρα. Έτσι κάνουμε κι εμείς.
Βάζει ο πειρασμός κάποιον άλλο να μας πειράξει είτε με λόγο είτε με φέρσιμο κι εμείς αντί να τα βάζουμε με εκείνον που έριξε την πέτρα, δηλ. τον πειρασμό , δαγκώνουμε την πέτρα, δηλ. τον συνάνθρωπο, που χρησιμοποίησε ο μισόκαλος ως πέτρα. Και ποιος ξέρει τάχα τι γέλιο κάνει ο πειρασμός και πως θα μας κοροϊδεύει, όταν τα βλέπει αυτά.
Τον Μάιο του 1989 ο Πατήρ Παΐσιος έκανε μία δεύτερη -μεγαλύτερη αυτήν την φορά- περιοδεία στα Πομακοχώρια της Θράκης. Τον πήγε με το αυτοκίνητό του ένας γνωστός του νέος και, όταν έφθασαν εκεί, πήραν μαζί τους και δύο Πομάκους που είχαν γίνει Χριστιανοί και επισκεπτόταν συχνά τον Γέροντα.
Κάποτε χριστιανοί μου κάποιος μοναχός, έφυγε από το κοινόβιο και την ευλογημένη υπακοή και πήγε στην έρημο να γίνει ησυχαστής.
Ο λογισμός του απαιτούσε να αφοσιωθεί μέρα νύχτα στη μελέτη και θεωρία του ονόματος του Ιησού Χριστού και μάλιστα στο μυστήριο της Τριαδικότητος του Αγίου Θεού.
pentapostagma.gr
ΖΟΥΣΕ ατή χώρα των Αλαμανών ένας ιερέας πολύ ενάρετος, ο Πελάγιος, πού έτρεφε ξεχωριστή ευλάβεια στην Υπεραγίας Θεοτόκο.
Ο διάολος όμως τον φθόνησε και τού έσπειρε λογισμό απιστίας για τη θεία Κοινωνία.
perivolipanagias.blogspot.gr
Κάποιος αδελφός εμπιστεύθηκε με λύπη στον Όσιο Σισώη, πως παρ’όλο που αγωνίζεται σκληρά, δεν μπορεί να ελευθερωθεί από τα πάθη του.
- Πως να ελευθερωθείς από αυτά, παιδί μου, του αποκρίθηκε ο Άγιος Γέροντας, αφού διατηρείς τα σκεύη τους, δηλαδή τους κακούς λογισμούς;
Μόλις σβήσει η οικογένεια,
θα σβήσει ο κόσμος. Όταν χαλάσει η οικογένεια,
θα χαλάσει και ο κλήρος και ο μοναχισμός και όλα.
Η μάνα καλύτερα είναι να ασχολείται με την ανατροφή των παιδιών, παρά να καταπιάνεται σχολαστικά με το νοικοκυριό, με τα άψυχα πράγματα. Να τους μιλάει για τον Χριστό, να τους διαβάζει βίους Αγίων. Παράλληλα να ασχολείται και με το ξεσκόνισμα της ψυχής της, για να λαμποκοπάει πνευματικά.
Κάποτε ο άγιος Παΐσιος περπατούσε στο δάσος για να πάει να λειτουργηθεί σε μια εκκλησία. Ξαφνικά βρέθηκε μπροστά σε δύο αρκούδες. Βρισκόταν στην περιοχή της Κόνιτσας.
Πριν προλάβουν οι αρκούδες να του επιτεθούν, άπλωσε το χέρι του και τους πρόσφερε το ένα από τα δυο πρόσφορα που κρατούσε. «Θα το μοιραστείτε», είπε ήρεμα και φυσικά, και το έκοψε στα δυο. «Το άλλο δεν μπορώ να σας το δώσω…».
Σ᾿ ὅλους τοὺς περασμένους αἰῶνες οἱ παντὸς εἴδους ἐξουσιαστές, προκειμένου νὰ ἐλέγχουν τοὺς λαούς τους, ὀργάνωναν συστήματα πρακτόρων, πληροφοριοδοτῶν καὶ προδοτῶν, ποὺ τοὺς ἐνημέρωναν γιὰ συνωμότες καὶ ὑπονομευτὲς τῆς ἐξουσίας τους.
ekklisiaonline.grΓενέθλιο Προδρόμου-24 Ιουνίου: Μεγάλη γιορτή της ορθοδοξίας και θαυμαστά γεγονότα
Ο Χριστός «περιπατών παρά την θάλασσαν της Γαλιλαίας», άρχισε να αλιεύει τους πρώτους μαθητές του. Ο Πέτρος και ο Ανδρέας, ο Ιωάννης και ο Ιάκωβος, έλαβαν την πρώτη κλήση τους να τον ακολουθήσουν. Οι Πρωτόκλητοι αυτοί μαθητές άφησαν πράγματι πλοία και δίκτυα, οικείους και συγγενείς, και έγιναν ακόλουθοί του (Κυριακή Β΄ Ματθαίου).
Συντάκτης: Παντελής Λαμψιώτης
Απίστευτο φιάσκο της δικαιοσύνης - Μηχανισμό σκευωρίας «δείχνουν» οι πρώην κατήγοροι - Έκθετη η κυβέρνηση Μητσοτάκη για τη δολοφονία χαρακτήρα του π. Αντωνίου
www.osotir.org
Ἀνταπόδοση ἐξαιρετική
«Δόξα καὶ τιμὴ καὶ εἰρήνη παντὶ τῷ ἐργαζομένῳ τὸ ἀγαθὸν»
Ὕψιστη ἐπαγγελία, πολὺ μεγάλη ὑπόσχεση περιλαμβάνεται στὸν στίχο ποὺ προτάξαμε, τὸν ὁποῖο ἀκούσαμε στὸ ἀποστολικὸ Ἀνάγνωσμα τῆς ἡμέρας! Ποιὸ εἶναι τὸ περιεχόμενο αὐτῆς τῆς ἐπαγγελίας; Καθένας ποὺ ἐργάζεται τὸ ἀγαθό, θὰ λάβει πολὺ μεγάλη ἀνταπόδοση: δόξα, τιμὴ καὶ εἰρήνη!
Στην αντεπίθεση πέρασε ο Ηγούμενος της Μονής Οδηγητρίας πατέρας Παρθένιος για το θέμα της καταγγελίας σε σχέση με τις επιδοτήσεις από τον ΟΠΕΚΕΠΕ.
Ο ηγούμενος μίλησε στην εκπομπή “Επιστροφή στο Μέλλον” με τον Λευτέρη Συμβουλάκη στο Radiome 88.4
impiprevezis.gr
† ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΝΙΚΟΠΟΛΕΩΣ ΜΕΛΕΤΙΟΥ
(Διασκευή ομιλίας στη Φιλιππιάδα, στις 20/6/1993)
1. Ποιός έχασε κοντά στο Χριστό;
Ακούσαμε στο Ευαγγέλιο μια απλή διήγηση, η οποία όμως έχει ένα πολύ μεγάλο νόημα. Ο Χριστός κάλεσε τους πρώτους μαθητές του. Ποιός τους φώναξε; Απάντηση: «Ο Θεός των Πατέρων ημών». Εκείνος που δημιούργησε τον κόσμο. Ο Σωτήρας του κόσμου. Ο Κύριος και Παντοκράτορας. Φαινόταν βέβαια απλός άνθρωπος. Είχε το δικαίωμα ο καθένας να Τον πει ό,τι θέλει.
αρχιμ. Παύλος Παπαδόπουλος
Ο καθένας μας έχει τον σταυρό του.
Μην περιμένεις να σε καταλάβουν οι γύρω σου. Δεν βιώνουν αυτό που βιώνεις εσύ.
Μη απαιτείς να σου συμπαρασταθούν γιατί θα νιώσεις πολλά «χαστούκια» απογοήτευσης.
Ήταν μια πολύ φτωχή κοπέλα. Γεννήθηκε γύρω στο 1850. Στο σπίτι του πατέρα της σπάνια χόρταινε ψωμί! Και δούλευε από μικρό παιδί, από όταν «χάραζε» μέχρι που νύχτωνε!
Δώδεκα χρονών, μπήκε μαθητευόμενη εργάτρια, για ένα κομμάτι ψωμί, σε ένα τότε «εργοστάσιο».
Δούλευε σκληρά. Με υπομονή. Και με ταπείνωση. Δείχνοντας σε όλους καλωσύνη.
“Μην κρίνεις ποτέ κανέναν”…Σύνθημα ζωής! (μια υπέροχη ιστορία)
Κάποια κυρία μάς διηγήθηκε το παρακάτω θαυμαστό γεγονός, που συνέβη αφού είχε κοιμηθή ο Γέροντας (π.Ευμένιος Σαριδάκης,1931-1999).
Μόλις μάθαμε ότι η νύφη μου περίμενε παιδί, και παρ’ όλο που η ώρα ήταν 10:30, Σάββατο βράδυ, αποφασίσαμε να πάμε να προσκυνήσουμε, έστω και έξω από την πόρτα, στο κελάκι του πατρός Ευμενίου.
Αν σου πω, νήστεψε πολλές φορές μου προβάλλεις ως δικαιολογία την ασθένεια του σώματος.
- Αν σου πω, δώσε στους φτωχούς μου λες ότι είσαι φτωχός και έχεις να αναθρέψεις παιδιά.
- Αν σου πω να έρχεσαι τακτικά στις Συνάξεις της Εκκλησίας, μου λες, έχω διάφορες μέριμνες.
Άγιος Ιωάννης Χρυσόστομος: Ασυγχώρητη αμαρτία το να μην συγχωρείς τον αδελφό σου!
alopsis.gr
Ο σημερινός τρόπος ζωής των ανθρώπων, στα πλαίσια του “ηθικού” και του “πολιτισμένου”, έχει δώσει χώρο και τόπο για να ανθούν φαινόμενα και τάσεις όπως αυτός της δερματοστιξίας. Μία συνήθεια που, όπως δείχνει η εξέλιξή της δεν είναι και τόσο περαστική ή τόσο “αθώα”, έχει σαν σκοπό να παγιωθεί και να εδραιωθεί σε όλες τις τάξεις των ανθρώπων και σε όλες τις ηλικίες.
ΤΑΤΟΥΑΖ: “λείψανο” κενό και κούφιο (Κρητίδου Αλεξία, Θεολόγος – Οικονομολόγος)
vimaorthodoxias.gr
Μια γυναίκα πήγε σε κάποιον ιερέα να εξομολογηθεί. Αφού, λοιπόν, τελείωσε την εξομολόγησή της και έλαβε συγχώρεση για τις αμαρτίες που εξομολογήθηκε, ξεκίνησε για το σπίτι της. Πριν, όμως, φθάσει, θυμήθηκε ότι είχε ξεχάσει μια αμαρτία. Δεν έμεινε πολύ με αυτή τη σκέψη και πήρε το δρόμο της επιστροφής προς τον πνευματικό.
vimaorthodoxias.gr
Του Μητροπολίτη Λεμεσού Αθανασίου
Να σας πω ένα-δυο περιστατικά για να μη σας πολυκουράζω κιόλας με θεωρίες• για να δείτε πώς οι απλοί άνθρωποι βιώνουν στην καθημερινότητά τους αυτή την εμπιστοσύνη στα χέρια του Θεού.
Εσύ κάμε αυτό που μπορείς, χωρίς ν’ αγχώνεσαι, χωρίς ν’ αγωνιάς
perivolipanagias.blogspot.gr
Όλα τα κακά αισθήματα, η ανασφάλεια, η απελπισία, η απογοήτευση, που πάνε να κυριεύσουν την ψυχή, φεύγουν με την ταπείνωση. Αυτός που δεν έχει ταπείνωση, ο εγωιστής, δεν θέλει να του κόψεις το θέλημα, να τον θίξεις, να του κάνεις υποδείξεις. Στενοχωρείται, νευριάζει, επαναστατεί, αντιδρά, τον κυριεύει η κατάθλιψη.
Η Πεντηκοστή άρχισε με την επιφοίτηση του Αγίου Πνεύματος για να μην τελειώσει ποτέ. Η διαχρονική πορεία της Εκκλησίας είναι μια αδιάλειπτη Πεντηκοστή, όπου δρα, ενεργοποιείται και πρωτοστατεί σε όλα το ζωαρχικό και τελεταρχικό Άγιο Πνεύμα. Η Κυριακή των Αγίων Πάντων είναι η συνέχεια της Πεντηκοστής, της εορτής του Αγίου Πνεύματος.
