ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΟΣ ΤΙΜΙΟΣ ΣΤΑΥΡΟΣ: Μια ξεχωριστή ομιλία πραγματοποίησε ο π Δημήτριος Λουπασάκης μετά το πέρας της Θείας Λειτουργίας επί τη εορτή της μνήμης της Αγίας Σοφίας, Ελπίδας, Πίστης και Αγάπης στους Αγίους Ισιδώρους για τον Θαυματουργό Τίμιο Σταυρό και πως αυτός ενεργεί.
Γέροντας Αιμιλιανός
Σιμωνοπετρίτης
Όταν αγαπάς κάποιον, τον νοιώθεις ζωντανό μπροστά σου. Μοναξιά νοιώθει αυτός που δεν αγαπά, και η μοναξιά γίνεται μεγαλύτερη, όταν θέλω να με αγαπούν.
Ω, πόσο αγαπούν οι Άγιοι Άγγελοι το
γένος των ανθρώπων! Αν ξέραμε πόσο κοπιάζουν για χάρη μας!…
Πόσο λοιπόν πρέπει και εμείς να τιμάμε και να ευγνωμονούμε αυτούς τους μεγάλους ευεργέτες μας. Γιατί πρεσβεύουν ακατάπαυστα για εμάς στον Θεό και Τον ικετεύουν να μας λυπηθεί και να μας σώσει από την αιώνια κόλαση. Χώρια που είναι πάντα δίπλα μας, προστάτες και βοηθοί σε όλα! ~ Άγιος Νήφων ~
Ένας μοναχὸς διηγήθηκε τὴν ἑξῆς ἱστορία
σὲ προσκυνητὲς τῆς Ἱερᾶς Μονῆς τῆς Ἁγίας Αἰκατερίνης Σινᾶ:
«Εἶχα τὸ διακόνημα νὰ καθαρίζω τὸ διάδρομο τῶν πατέρων, μέχρι τὴν ἐκκλησία, ἔξω ἀπὸ τὰ κελλιὰ τοῦ Μοναστηριοῦ, ἀλλὰ καὶ τῆς ἐκκλησίας, ποὺ ἦταν κουραστικό, γιὰ μία τόσο μεγάλη ἐκκλησία.
Αριστερά απ’ την πύλη του Μοναστηριού
είχε γίνει μία υπόγεια δεξαμενή και πάνω σ’ αυτή χτίζονταν τότε οι ξενώνες.
Ένα μεσημέρι ο Άγιος [άγιος Πορφύριος] μου ζήτησε να πάω να ελέγξω το σιδέρωμα μίας πλάκας. Πιθανόν με το χάρισμά του έβλεπε ότι γίνονταν λάθη.
Κάποια κυρία μάς διηγήθηκε το παρακάτω
θαυμαστό γεγονός, που συνέβη αφού είχε κοιμηθή ο Γέροντας (π.Ευμένιος
Σαριδάκης,1931-1999).
Μόλις μάθαμε ότι η νύφη μου περίμενε παιδί, και παρ’ όλο που η ώρα ήταν 10:30, Σάββατο βράδυ, αποφασίσαμε να πάμε να προσκυνήσουμε, έστω και έξω από την πόρτα, στο κελάκι του πατρός Ευμενίου.
π. Μάξιμος Παναγιώτου
Σκοπός της χριστιανικής ζωής δεν είναι
να γίνουμε καλοί και ενάρετοι άνθρωποι, αλλά να ενωθούμε με τον Θεό, να έρθει ο
Χριστός και το Άγιο Πνεύμα (η Χάρη Του) μέσα μας.
Στόχος της χριστιανικής ζωής είναι η σωστή σχέση με τον ζώντα Χριστό και η υγιής σχέση με τον συνάνθρωπο.
agiatriasskepeimas.blogspot.com
Διηγείται μια κυρία : Σε μια επαρχιακή πόλη της Μακεδονίας, στη μαύρη και φοβερή Κατοχή του ’41 με ’42, όπου οι εκτελέσεις και οι σφαγές των αθώων ανθρώπων ήσαν ανελέητες και αθρόες, οι φυλακίσεις και οι εξορίες φοβερές, το ξύλο και τα βασανιστήρια τρομακτικά, και η πείνα ως γνωστόν θέριζε τους πάντες.
alopsis.gr
Τι προκαλούν τα like στον εγκέφαλο
Η Ελλάδα πανευρωπαϊκά δεύτερη χώρα στον εθισμό διαδικτύου
Αν και βρισκόμαστε σε μια εποχή ραγδαίων τεχνολογικών εξελίξεων και στη ζωή των πολιτών έχουν ενταχθεί όλο και περισσότερες συσκευές υψηλής τεχνολογίας αλλά και «έξυπνες» εφαρμογές που εξυπηρετούν την καθημερινότητά μας, το διαδίκτυο φαίνεται πως αποτελεί ένα εργαλείο το οποίο μπορεί σε ορισμένες περιπτώσεις να προκαλέσει σοβαρούς εθισμούς και ψυχικές διαταραχές.
Ὁ Θεός ἔστειλε τόν Ἰωνᾶ, ἕναν εὐσεβή ἄνδρα, στή Νινευή, τή πρωτεύουσα τῶν εἰδωλολατρῶν Ἀσσυρίων, νά ἐλέγξει τούς κατοίκους της γιά τίς ἁμαρτίες τους γιά νά μετανιώσουν καί νά σωθοῦν.
Σήμερα πενθούμε το θάνατο μιας αγαπημένης
παλιάς φίλης, της Κοινής Λογικής, η οποία μας συντρόφευε για πολλά χρόνια.
Κανείς δεν γνωρίζει με βεβαιότητα την ηλικία της αφού το μητρώο γέννησής της έχει χαθεί εδώ και πολύ καιρό σε γραφειοκρατικές διατυπώσεις.
1. Σε
ξέχασαν; Δε σε πήραν ούτε ένα τηλέφωνο; Δεν πειράζει. Και προπαντός μην
παραπονείσαι.
2. Σε
κοροϊδεύουν; Μην απαντάς.
3. Σε βρίζουν; Σιωπή και προσευχή.
"Θάρρος, θάρρος...
Το βλέμμα ψηλά...
Μη θλιβεσαι...
Μη λυπάσαι πιο πολυ, απ' όσο πρέπει...
Ανήμερα της μεγάλης εορτής της Κοιμήσεως της Θεοτόκου διάλεξαν οι υπέρμαχοι της πολυπολιτισμικότητας και πολυθρησκευτικότητας και θιασώτες της Νέας Τάξεως Πραγμάτων της κυβέρνησης, για να προκαλέσουν για πολλοστή φορά τον ευσεβή Ορθόδοξο λαό μας.
Κάθε μέρα το πρωί βάλε αρχή σε κάθε
αρετή και εντολή του θεού.
Και αγωνίσου !!!
Με πολλή υπομονή
Με φόβο και μακροθυμία,
Με αγάπη θεού,
Με όλη την προθυμία ψυχής και σώματος,
Ήταν μια πολύ φτωχή κοπέλα. Γεννήθηκε
γύρω στο 1850. Στο σπίτι του πατέρα της σπάνια χόρταινε ψωμί! Και δούλευε από
μικρό παιδί, από όταν «χάραζε» μέχρι που νύχτωνε!
Δώδεκα χρονών, μπήκε μαθητευόμενη
εργάτρια, για ένα κομμάτι ψωμί, σε ένα τότε «εργοστάσιο».
Δούλευε σκληρά. Με υπομονή. Και με ταπείνωση. Δείχνοντας σε όλους καλωσύνη.
αρχιμ. Παύλος Παπαδόπουλος
Ο καθένας μας έχει τον σταυρό του.
Μην περιμένεις να σε καταλάβουν οι γύρω
σου. Δεν βιώνουν αυτό που βιώνεις εσύ.
Μη απαιτείς να σου συμπαρασταθούν γιατί θα νιώσεις πολλά «χαστούκια» απογοήτευσης.
Ἕνας χριστιανὸς βασανιζόταν συχνὰ ἀπὸ διάφορες μελλοντικὲς ὑποθέσεις. Ἀνησυχία του, τὸ τί θὰ γίνει αὔριο, τί θὰ γίνει μεθαύριο, τί μᾶς περιμένει τὴν ἑπομένη ἑβδομάδα. Ὅλη αὐτὴ ἡ φροντίδα ἔπνιγε τὴν ψυχή του, πράγμα ποὺ τὸν ἔκανε πολὺ δυστυχῆ.
Καλή είναι η εξωστρέφεια όταν γίνεται
προς δόξα του Θεού. Επειδή όμως συνήθως δεν γίνεται γι’αυτό καλύτερα είναι να
υπάρχει εσωστρέφεια. Να εισέλθουμε πλέον στα βάθη της καρδιάς μας και εκεί να
κάνουμε ένα στασίδι σιωπής και προσευχής.
Αυτό που χρειαζόμαστε είναι προσευχή.
Μια μέρα μια γυναίκα είδε έναν ζητιάνο
να κάθεται σε ένα πεζοδρόμιο.
Τον πλησίασε και καθώς ο καημένος έχει ήδη συνηθίσει να ταπεινώνεται από όλους, την αγνόησε.
αρχιμ. Παύλος Παπαδόπουλος
Το ελεύθερο χρόνο σου μην τον σπαταλάς
σε κουτσομπολιά και εμμονικές αναλύσεις περιστατικών της ζωής σου.
Σταματά την γκρίνια και εστίασε στο φως, στο καλό, στο ωραίο.
Το σταυρό μας μπορούμε να κάνουμε στην
αρχή και στο τέλος του Εξάψαλμου.
Σ’ όλη όμως τη διάρκεια αυτού, ακόμη και στο μέσον του, όταν λέγουμε τα «Δόξα… Και νυν… Αλληλούια…» ΔΕΝ κάνουμε το σταυρό μας, αλλά παρακολουθούμε «εν πάση σιωπή και κατανύξει» τον Αναγνώστη, ο οποίος «μετ’ ευλαβείας και φόβου Θεού», διαβάζει τον Εξάψαλμο.
~Πριν από χρόνια στο Ντιτρόιτ, με κάλεσαν σε ένα σπίτι να εξομολογήσω έναν ογδοντάχρονο, ο οποίος δεν ήθελε εξομολόγηση στην ουσία, αλλά ήθελε να του κάνω ερμηνεία ενός ονείρου που είδε. Εγώ άρπαξα όμως την ευκαιρία, και από το όνειρο έβγαλα την εξομολόγηση.
Όσιος Νήφων Επίσκοπος Κωνσταντιανής
(…) Μιά νύχτα είχε πάρει λιγάκι ο ύπνος τον δούλο του Θεού. Ξαφνικά φάνηκε ο διάβολος κρατώντας μιάν αξίνα!
Τη σήκωσε ψηλά για να τον χτυπήσει, μα, πριν προλάβει να την κατεβάσει, κυριεύτηκε από φρίκη και τρόμο, τραβήχτηκε πίσω και χάθηκε σαν καπνός, ξεφωνίζοντας και κάνοντας μεγάλο θόρυβο, ενώ ο Νήφων, ξύπνιος πιά, τον άκουσε να τρίζει τα δόντια και να λέει:
Το άγιο ζεύγος Αδριανός και Ναταλία προβάλλεται από την Εκκλησία μας ως τύπος της αληθινής συζυγίας – στο πρόσωπό τους βλέπουμε την ιδανική θα λέγαμε σχέση! Γιατί; Διότι όχι μόνον υπήρχε μεταξύ τους ο ανθρώπινος έρωτας, αλλά τροφοδοτείτο αυτός και αυξανόταν, βρίσκοντας τον ορθό στόχο του, από τον θεϊκό έρωτα που κατέλαβε το ζευγάρι.
Ἡ Θεοτόκος δὲν παρέδωσε στὴ Γραφὴ οὔτε τὶς
σκέψεις Tης οὔτε τὴν ἀγάπη Tης γιὰ τὸν Υἱὸ καὶ Θεό Tης οὔτε τὶς θλίψεις τῆς ψυχῆς
Tης, κατὰ τὴν ὥρα τῆς σταυρώσεως, γιατὶ οὔτε καὶ τότε θὰ μπορούσαμε νὰ τὰ
συλλάβωμε.
Ἡ ἀγάπη Tης γιὰ τὸ Θεὸ ἦταν ἰσχυρότερη καὶ φλογερότερη ἀπὸ τὴν ἀγάπη τῶν Χερουβεὶμ καὶ τῶν Σεραφεὶμ κι ὅλες οἱ Δυνάμεις τῶν Ἀγγέλων καὶ Ἀρχαγγέλων ἐκπλήσσονται μ᾿ Αὐτήν.
Ἡ ἀγάπη πρός τόν Χριστό δέν ἔχει ὅρια,
τό ἴδιο καί ἡ ἀγάπη πρός τόν πλησίον. Νά ἐκτείνεται παντοῦ, στά πέρατα τῆς γῆς.
Παντοῦ, σέ ὅλους τοὺς ἀνθρώπους.
Θά σᾶς τό πῶ μ’ ἕνα παράδειγμα.
Στη γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση οι διατροφικές μας συνήθειες και προτιμήσεις είναι υπεύθυνες τόσο για την εμφάνιση όσο και για την αντιμετώπιση του προβλήματος
Νώντας Σκοπετέας
Να καταφύγουμε στη Θεολογία των
τραγουδιών και στην αγία μετατρεψιμότητα ! Θέλετε να θυμηθούμε ένα παλιό
τραγούδι; Οι πολύ νεότεροι ίσως δεν το θυμούνται…
Κάθε λιμάνι και καημός, κάθε καημός και δάκρυ κι είναι η ζωή του καθενός θάλασσα δίχως άκρη… Πόσες φορές ναυάγησα μες στα θολά νερά της και χάθηκε η βάρκα μου στη Μαύρη αγκαλιά της…
hellas-orthodoxy.blogspot.gr
Την ώρα πού μπήκα στο δωμάτιο του, ήταν εκεί οι γιατροί, πού έκαναν την καθημερινή επίσκεψη τους στους θαλάμους των ασθενών. Κατά σύμπτωση οι γιατροί εκείνοι ήταν πρώην φοιτητές μου στο Πανεπιστήμιο. Έτσι, μόλις με είδαν, ήρθαν κοντά μου και με ενημέρωσαν για την κατάσταση της υγείας του Γέροντα.
«Όλοι οι άνθρωποι έχουν άγγελο…» - Γέροντας Ιάκωβος Τσαλίκης
pentapostagma.gr
Πρόλογος
Η δια Χριστόν σαλότητα αποτελούσε, ως γνωστόν, πάντοτε ένα από τα πιο όμορφα κεφάλαια στο πολυάριθμο Συναξάρι των Αγίων μας στην Ορθόδοξη Εκκλησία.
Ένα λίαν διδακτικό κεφάλαιο σωτηρίας, το οποίο έδειχνε στην ουσία πώς η δικαιοσύνη και η κρίση του Θεού διαφέρει κατά πολύ απ’ αυτήν των ανθρώπων. να λιθαράκι επιπλέον σ’ αυτό το κεφάλαιο αποτελεί και η ιστορία που μας αφηγήθηκε ένας ταπεινός λευίτης του Ευαγγελίου, ένας στενός φίλος του Κυρίου μας, της Παναγίας μας, του Αγίου Ιωάννη του Προδρόμου, του Αγίου Χαραλάμπους, του Αγίου Κοσμά του Αιτωλού, του Αγίου Αναστασίου του Γόρδιου. Ένας λευίτης ασκητής, που ζει στα ευλογημένα βουνά του τόπου μας.
ekklisiaonline.gr
Ἅγιος Σεραφείμ τῆς Βίριτσα
Ὁ Γέροντας προέβλεπε ποιοί ἄνθρωποι θά ἔλθουν νά ζητήσουν τήν βοήθειά του.
Ἕνας ἄνθρωπος ἔγινε ἀλκοολικός. Ἔκλεβε πράγματα ἀπό τό σπίτι του καί τά πουλοῦσε γιά νά ἱκανοποιεῖ τό πάθος του. Τόν ἄφησε ἡ γυναίκα του ἐπειδή δέν μπόρεσε νά ζεῖ μαζί του, καί πῆρε καί τό παιδί.
«Ἡ προσευχή τῆς μάνας μας ἤ κάποιου φίλου μας ἔχει πολλή δύναμη…..»
dogma.gr
Η Εκκλησία του Χριστού εορτάζει σήμερα, 01 Σεπτεμβρίου, την αρχή της Ινδικτιώνος – από την λατινική λέξη «indictio», η οποία σημαίνει ορισμός – δηλαδή την έναρξη του εκκλησιαστικού έτους.
vimaorthodoxias.gr
Ένας ακόμη σύγχρονος Στάρετς, ο Στάρετς Σέργιος, συμφωνεί με τα λεγόμενα του Γέροντος Πορφυρίου και του Γέροντος Παισίου:
«Στη βάση των ψυχικών ασθενειών», παρατηρεί ο Στάρετς Σέργιος, «βρίσκεται η υπερηφάνεια. Θεμέλιο των ψυχικών ασθενειών είναι η θεώρηση του εαυτού μας ως κέντρου των πραγμάτων.
