facebook.com
Ἡ Παναγία εἶναι μία.
Δὲν εἶναι ὅτι τὸ κάνουν
ἀπὸ εὐλάβεια, ἀλλὰ γιατὶ θέλουν νὰ βγοῦν ἔξω, νὰ ξεσκάσουν. Ἀπὸ ἐκεῖ νὰ καταλάβης
ὅτι οἱ ἄνθρωποι δὲν ἔχουν ἠρεμία. Ἂν δὲν ἔχη κανεὶς εὐλάβεια, ταπείνωση, καὶ μέσα
στὸ Κουβούκλιο τοῦ Παναγίου Τάφου νὰ τὸν βάλης, τίποτε δὲν θὰ δῆ. Ἐνῶ, ἂν ἔχη εὐλάβεια,
καὶ στὸν Γολγοθᾶ μπορεῖ νὰ δῆ τὸ Ἅγιο Φῶς.
Κάποτε ἕνας δόκιμος ἀπὸ
τὴν Ἱερὰ Μονὴ τοῦ Ἁγίου Σάββα πῆγε τὸ Μέγα Σάββατο νὰ πάρη Ἅγιο Φῶς ἀπὸ τὸν Πανάγιο
Τάφο γιὰ τὸ μοναστήρι του– ὑπάρχει συνήθεια νὰ στέλνουν τὰ γύρω μοναστήρια
μοναχούς,γιὰ νὰ πάρουν τὸ Ἅγιο Φῶς. Αὐτὸς ἔκανε μιὰ πονηριά· ἐπειδὴ φοροῦσε ράσα,παραμέρισε
τοὺς κοσμικοὺς καὶ μπῆκε μπροστά. Ὕστερα, ὅταν ἦρθαν κάποιοι κληρικοί, τὸν
παραμέρισαν αὐτόν, ἐπειδὴ ἦταν κανονισμένο ποιός θὰ καθήση ἐδῶ,ποιός ἐκεῖ.
Τότε τὰ ἔβαλε μὲ τὸν ἑαυτό
του ὁ δόκιμος:«Βρὲ ταλαίπωρε ἁμαρτωλέ, χαμένε ἄνθρωπε, μὲ ὅλα τὰ χάλια σου προχώρησες
καὶ μπροστά; Νὰ τσακιστῆς νὰ φύγης ἀπὸ ἐδῶ. Οὔτε μέσα στὸν Ναὸ δὲν εἶσαι ἄξιος
νὰ μείνης». Τὰ πίστευε αὐτὰ ποὺ ἔλεγε. Βγῆκε λοιπὸν ἔξω ἀπὸ τὸν Ναὸ καὶ
παρακαλοῦσε τὸν Χριστό:«Χριστέ μου, Σὲ παρακαλῶ, ἂς μὲ ἀνεχθῆς νὰ πάω σὲ κανένα
ἄλλο προσκύνημα». Καὶ πῆγε μετὰ πιὸ πάνω στὸν Γολγοθᾶ. Ἐκεῖ ἐλεεινολογοῦσε πάλι
τὸν ἑαυτό του:«Ἀκοῦς, νὰ κάνω τέτοια πονηριά! Ἐπειδὴ φοράω ράσα, παραμέρισα ἐγὼ
ὁ ἐλεεινὸς τοὺς ἄλλους ποὺ εἶναι καλύτεροι ἀπὸ μένα...». Καὶ ἐνῶ ἐλεεινολογοῦσε
τὸν ἑαυτό του, βγῆκε σὲ μιὰ στιγμὴ ἀπὸ τὸν Ἅγιο Γολγοθᾶ, σὰν ἀστραπή, ἕνα δυνατὸ
φῶς ποὺ τὸν διέλυσε. Τότε ὁ καημένος εἶπε:«Κατέβηκε τὸ Ἅγιο Φῶς». Πῆγε, πῆρε Ἅγιο
Φῶς μὲ τὸ φαναράκι του ἀπὸ ̓κεῖ καὶ ἔφυγε.
– Γέροντα, δηλαδὴ δὲν
βοηθοῦν τὰ προσκυνήματα ποὺ γίνονται λ.χ. στοὺς Ἁγίους Τόπους;
– Κοίταξε νὰ σοῦ πῶ. Σήμερα,
ἂν πᾶς, γιὰ νὰ ὠφεληθῆς λίγο, πρέπει νὰ βλαφθῆς πολὺ μέσα στὰ τραῖνα, στὰ ἀεροπλάνα,
στὰ ξενοδοχεῖα. Ὅλα ἔχουν κοσμικοποιηθῆ. Τί θὰ ὠφεληθῆ κανείς, ἂν πάη σὲ ἕναν
πνευματικὸ χῶρο καὶ δῆ καὶ μιὰ μεγάλη κοσμικὴ ἀταξία; Πρέπει νὰ εἶναι πολὺ
δυνατός, γιὰ νὰ τὰ ἀξιοποιήση ὅλα πρὸς τὸ καλό. Καὶ ἐκεῖ στὰ προσκυνήματα αὐτὸς
ποὺ μιλάει καὶ ἐξηγεῖ, ὅταν πηγαίνουν μὲ γκρούπ, εἶναι καλύτερα σὲ μερικὲς
περιπτώσεις νὰ μὴ μιλάη. Γιατὶ δὲν λέει μὲ εὐλάβεια λ.χ.«αὐτὴ εἶναι ἡ Γεθσημανῆ,
ἐδῶ εἶναι ὁ Πανάγιος Τάφος κ.λπ.»,ἀλλὰ ἀρχίζει βρρρρ:«Ἐδῶ εἶναι αὐτό, ἐκεῖ εἶναι
τὸ ἄλλο, τώρα θὰ πᾶμε στὴν Βηθλεέμ,ὅπου ἦρθαν οἱ Μάγοι ἀπὸ τὴν Περσία», καὶ σιγὰ‐σιγὰ
πάει τοὺς προσκυνητὲς στό...Κουβέιτ! Ἔτσι δὲν ἀφήνει καὶ ἕναν ποὺ διάβασε Ἁγία Γραφὴ
καὶ ξέρει ὅτι ἐδῶ εἶναι ὁ Πανάγιος Τάφος, ἐκεῖ ἡ Γεθσημανῆ κ.λπ. νὰ συγκεντρωθῆ
καὶ νὰ προσευχηθῆ.
Αὐτὰ χρειάζονται μόνο σὲ
ἕναν ποὺ δὲν διάβασε Ἁγία Γραφή, ἀλλὰ ὅσοι πᾶνε γιὰ προσκύνημα στοὺς Ἁγίους Τόπους
ἔχουν διαβάσει Ἁγία Γραφή. Ἀντὶ δηλαδὴ νὰ βοηθηθοῦν οἱ ἄνθρωποι, ζαλίζονται. Ἐν
τῷ μεταξὺ φεύγουν ἀμέσως ἀπὸ τὸ ἕνα προσκύνημα καὶ πᾶνε στὸ ἄλλο, καὶ οὔτε κἂν
ποτίζει μέσα τους αὐτὸ ποὺ ἀκοῦν. Ἄλλο εἶναι, ὅταν κανεὶς πηγαίνη προσκύνημα μὲ
πνευματικὴ συντροφιὰ καὶ πνευματικὸ συνοδὸ καὶ ἔχη κάνει προηγουμένως καὶ μιὰ ἀνάλογη
προετοιμασία.
Ἁγ. Παϊσίου Ἁγιορείτου:
ΛΟΓΟΙ Β’«Πνευματικὴ Ἀφύπνιση» ‐ 60 ‐
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.