Νὰ ἀξιοποιηθῆ ἡ ἐπιστήμη στὴν πνευματική ζωή

saintpanteleimonchania.wordpress.com

Ὅλο τὸ κακό ξεκινάει ἀπὸ τὸ μυαλό, ὅταν γυρίζη μόνο γύρω ἀπὸ τὴν ἐπιστήμη καὶ εἶναι τελείως ἀπομακρυσμένο ἀπὸ τὸν Θεό. Γι’ αὐτὸ καὶ δὲν βρίσκουν αὐτοί οἱ ἄνθρωποι τὴν ἐσωτερική τους εἰρήνη καὶ τὴν ἰσορροπία τους. Ἐνῶ, ὅταν ὁ νοῦς γυρίζη γύρω ἀπὸ τὸν Θεό, χρησιμοποιοῦν οἱ ἄνθρωποι καὶ τὴν ἐπιστήμη γιὰ τὴν ἐσωτερική τους καλλιέργεια καὶ γιὰ τὸ καλό του κόσμου, γιατί τότε εἶναι ἁγιασμένο τὸ μυαλό.

– Δηλαδή, Γέροντα, ἡ ἐπιστήμη δὲν βοηθάει τὸν ἄνθρωπο;

– Ἡ ἐπιστήμη πολύ βοηθάει, ἀλλὰ καὶ πολύ θολώνει. Γνώρισα ψυχές μὲ μεγαλύτερη διαύγεια, ἐνῶ ἔχουν μάθει λιγώτερα. Ὅσοι ἔχουν θολώσει τὸ μυαλό τους ἀπὸ τὴν ἐπιστήμη, ἐὰν μὲ τὴν χάρη τοῦ Θεοῦ ξεθολώσουν, τότε, φυσικά, θὰ ἔχουν περισσότερα ἐργαλεῖα γιὰ δουλειά. Ἐνῶ, ὅταν δὲν ἁγιασθοῦν τὰ ἐργαλεῖα – δὲν ἁγιασθῆ ἡ γνώση –, μποροῦν νὰ χρησιμοποιηθοῦν μόνο γιὰ κοσμική ἐργασία καὶ ὄχι γιὰ πνευματική.

Γρήγορα ἁγιάζονται, ἄν μπῆ ἡ καλή ἀνησυχία. Ὅσοι δίνουν τὰ πρωτεῖα στὴν ἐσωτερική τους μόρφωση, τὴν μόρφωση τῆς ψυχῆς, καὶ χρησιμοποιοῦν καὶ τὴν ἐξωτερική μόρφωση γιὰ τὴν ἐσωτερική, αὐτοί γρήγορα μεταμορφώνονται πνευματικά. Ἐὰν ἀσκοῦνται καὶ πνευματικά, τότε βοηθοῦν πολύ κόσμο θετικά, γιατί βγάζουν τὸν κόσμο ἀπὸ τὸ ἄγχος τῆς κολάσεως καὶ τὸν ὁδηγοῦν στὴν παραδεισένια ἀγαλλίαση.

Μπορεῖ αὐτοί οἱ ἄνθρωποι τοῦ Θεοῦ πολλές φορές νὰ ἔχουν λιγώτερα πτυχία, ἀλλὰ βοηθοῦν περισσότερο, γιατί ἔχουν πολλή Χάρη καὶ ὄχι πολλά χαρτιά (πτυχία). Ὁ κόσμος γέμισε ἀπὸ ἁμαρτία καὶ χρειάζεται πολλή προσευχή καὶ βίωμα. Σὰ πολλά γραφτά εἶναι χάρτινα νομίσματα καὶ ἡ ἀξία τους θὰ ἐξαρτηθῆ ἀπὸ τὸ ἀντικρυσμα. Ἑπομένως θέλει δουλειά στὸ «μεταλλεῖο»τῆς ψυχῆς.

Θυμᾶμαι, ἦταν ἕνα γεροντάκι στὴν Μονή Ἐσφιγμένου τόσο ἁπλό ποὺ καὶ τὴν Ἀνάληψη τὴν νόμιζε γιὰ Ἁγία. Ἔκανε κομποσχοίνι καὶ ἔλεγε: «Ἁγία του Θεοῦ, πρέσβευε ὑπέρ ἠμῶν»!

Κάποτε ἕνας ἀδελφός στὸ γηροκομεῖο ἦταν ἄρρωστος, καὶ δὲν εἶχε τί νὰ τοῦ δώση νὰ φάη. Μία καὶ δυὸ κατεβαίνει τὶς σκάλες, ἀνοίγει τὸ παράθυρο ποὺ ἔβλεπε πρὸς τὴν θάλασσα, ἁπλώνει τὰ χέρια στὴν θάλασσα καὶ λέει: «Ἁγία μου Ἀνάληψη, δώσ΄ μου ἕνα ψαράκι γιὰ τὸν ἀδελφό». Καὶ ἀμέσως – ὤ τοῦ θαύματος! – ἕνα τόσο μεγάλο ψάρι ξεπηδάει ἀπὸ τὴν θάλασσα μέσα στὰ χέρια του. Οἱ ἄλλοι ποὺ τὸν εἶδαν, ἔμειναν ἔκπληκτοι. Ἐκεῖνος τούς κοιτοῦσε καὶ χαμογελοῦσε, σάν νὰ τούς ἔλεγε: «Τί παράξενο βλέπετε;».

Ἐμεῖς ἔχουμε γνώσεις, ξέρουμε πότε γιορτάζει ὁ ἕνας ὁ Ἅγιος, πῶς μαρτύρησε ὁ ἄλλος, πότε ἔγινε ἡ Ἀνάληψη καὶ ποῦ ἔγινε καὶ πῶς ἔγινε, καὶ ὅμως οὔτε ἕνα τόσο δά ψαράκι δὲν μποροῦμε νὰ ἔχουμε!

Αὐτὰ εἶναι τὰ παράξενα της πνευματικῆς ζωῆς, τὰ ὁποία ἡ λογική ὅσων διανοουμένων ἔχουν μέσα τούς τὸν ἑαυτό τους καὶ ὄχι τὸν Θεό δὲν τὰ συλλαμβάνει, γιατί ἔχουν τὴν στείρα κοσμική γνώση μὲ τὴν κοσμική πνευματική ἀρρώστια καὶ λείπει τὸ Ἅγιο Πνεῦμα.

Αγίου Παϊσίου Αγιορείτου

«Λόγοι Α’ – Με πόνο και αγάπη για τον σύγχρονο άνθρωπο»

https://saintpanteleimonchania.wordpress.com/2021/02/18/%CE%AD%CF%87%CE%B5%CE%B9%CF%82-%CE%BC%CE%AE%CE%BD%CF%85%CE%BC%CE%B1-18-%CF%86%CE%B5%CE%B2%CF%81%CE%BF%CF%85%CE%B1%CF%81%CE%AF%CE%BF%CF%85-2021/